라틴어 문장 검색

hi siccant bibulas manu lacunas et longe fluvios agunt minores.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana13)
nil longior aetas carpere, nil aevi poterunt vitiare labores siccatam membris:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam85)
par vigor et membris, promptaeque ad fortia vires sufficiunt animo atque ingentia iussa sequuntur ipse ego te nuper Tiberino in litore vidi, qua Tyrrhena vadis Laurentibus aestuat unda, tendentem cursus vexantemque ilia nuda calce ferocis equi, vultu dextraque minacem:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, laudes Crispini Vetti Bolani filii42)
parte alia iuvenes siccati vulnera lymphis discumbunt, simul ora notis foedata tuentur inque vicem ignoscunt.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권184)
Postquam oleo gavisa cutis, petit aequor uterque procursu medium atque hausta vestitur harena, tum madidos artus alterno pulvere siccant, collaque demersere umeris et bracchia late vara tenent, iam tunc astu deducit in aequum callidus et celsum procurvat Agyllea Tydeus, submissus tergo et genibus vicinus harenae, ille autem, Alpini veluti regina cupressus verticis urgenti cervicem inclinat in austro vix sese radice tenens, terraeque propinquat, iamdudum aetherias eadem reditura sub auras:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권333)
nec ponto submota intrabat amaram Dorida, possessum donec iam fluctibus altis Nereidum miserata cohors ad pectora matris impulit, illa manu ceu vivum amplexa reportat insternitque toris riparum atque umida siccat mollibus ora comis, atque haec ululatibus addit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권173)
ipse .cavae scrutatur viscera terrae stagnaque torpentesque lacus pigrasque paludes excutit, atque avidos tollens ad sidera voltus umentes nebulas exhaurit et aera siccat.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권207)
madida ora redundant accensusque mero sopor aestuat;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권135)
"liceat misero tremibunda lavare vulnera et undantem lacrimis siccare cruorem, teque iterum saevis iterumque remittere bellis, hoc malunt Thebae."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권321)
venas perrumpit aniles volnus et infelix lustratur sanguine lectus, illius exili stridentem in pectore plagam Ismene conlapsa super lacrimisque comisque siccabat plangens:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권348)
"grave comminus aestuat aer sordidus, et magnae redeunt per inane volucres, haec illa est crudelis humus, nec moenia longe."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권117)
De vestris semper aestuat carcer, de vestris semper metalla suspirant, de vestris semper bestiae saginantur, de vestris semper munerarii noxiorum greges pascunt.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 44장 2:5)
Igitur sanctus Albanus, cui ardens inerat deuotio mentis ad martyrium ocius peruenire, accessit ad torrentem, et dirigens ad caelum oculos, illico siccato alueo, uidit undam suis cessisse ac uiam dedisse uestigiis.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII. 2:3)
Esurire namque, sitire, aestuare, algere, lassescere ex infirmitate naturae est.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 6:14)
atque inde egrediens ad terram, numquam ipsa uestimenta uda atque algida deponere curabat, donec ex suo corpore calefierent et siccarentur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII. 5:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION