도구

도구

라틴어 문장 검색

) Hinc Psalmista insensibilium quoque creaturarum laudibus applaudens, omnes pariter ad laudes Dei creaturas invitat, quasi ex omnibus optime conditis laudes Dei a nobis exigat, qui pro nobis in mundo condidit universa.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 3:16)
precamur ut pro nobis communem Deum depreceris, quem in salutem mundi olim venisse cognovimus, et in universam terram exiit sonus ejus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 4:3)
Omne os obstruatur, et subditus fiat omnis mundus Deo (Rom. III, 19) .
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 4:19)
O qui perpetua mundum ratione gubernas, Terrarum coelique sator, qui tempus ab osvo Ire jubes, stabilisque manens, das cuncta moveri!
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 31:25)
Haec quippe dictio temporis designativa, quae incoepit a mundo.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 36:15)
Sed nec proprium et usitatum nomen Dei ad illam unicam divinitatis majestatem, quae excogitari non valet, necdum disseri, ipsi magni philosophi noverunt accommodare qui cum Deum cum Marte nominant, quem animali rationi supponunt, de mundo et coelestibus corporibus illud, ut supra meminimus, accipiunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 36:23)
Nonne stultam fecit Deus sapientiam hujus mundi (I Cor. I, 20).
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 37:10)
Videte ne quis vos decipiat per prophetiam et inanem fallaciam, secundum traditionem hominum, secundum elementa mundi, et non secundum Christum (Coloss.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 37:13)
Quod si post grammaticam quasi puerilem disciplinam ad philosophicam perfectionem conscendere juvat, ut scilicet tantum aliquam ad propositum nostrum idoneam sumamus similitudinem, nec ibi nobis divinae gratiae suffragium deerit, maxime cum de ipsis Apostolus philosophis loquens, asserat illos a creatura mundi per ea quae facta sunt, intellecta conspiciuntur, sempiterna quoque ejus virtus et divinitas (Rom. I, 20).
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 44:7)
Erat lux vera quae illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum (Joan.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 47:7)
Ego sum lux mundi (Joan.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 47:10)
XVII. Macrobius quoque ipsam animam mundi, etiam quam putamus Spiritum sanctum intelligi, ex Nouð, hoc est Filio, praecipue esse declarat, cum aperte eam a Nwð creatam sive natam, sicut et ipsam Noym a Deo Patre esse profitetur, ita generaliter de origine animae exorsus:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 58:1)
Degenerare dicitur anima in ipso suae operationis effectu, ex quo anima dicta est, cum non sit hoc aeternum, sed temporale quod operatur, de quo ni fallor, illud facile est absolvi, quod Plato animam mundi incoepisse voluerit, nec coaeternam Deo et menti.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 59:4)
Omnia per ipsum facta sunt, Spiritum designasse videtur secundum effecta ipsa quae sua Deus condidit bonitate, secundum quae, ut diximus, aeternus non est Spiritus, id est datus, sicut nec anima mundi quam Plato dicit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 61:13)
Invisibilia enim ipsius a creatura mundi per ea quae facta sunt, intellecta conspiciuntur, sempiterna quoque ejus virtus et divinitas, ita ut sint inexcusabiles, quia cum cognovissent Deum, non sicut Deum glorificaverunt, aut gratias egerunt (Rom. I, 18-21) .
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 2:12)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION