라틴어 문장 검색

vates tua castra canendo magnus ero:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1015)
sic nos, o Caesar, nostri spes maxima saecli, post magnos proceres parvula tura damus, audacter docto coram Victore canentes, aut Phoebi aut vestro qui solet ore loqui;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Praefatio panegyrici dicti Anthemio Augusto bis consuli11)
fors unus ab illo agmine, canentem cuius rota triverat Histrum, exclamat:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 215)
expresso vel qui complens de vellere pelvem inficiensque dehinc non tacto vellere terram firmasti Gedeona, tubis inserte canoris spiritus, et solo venit victoria cantu;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum4)
"sinuata camino ardentis perit unda globi fractoque flagello spargit lentatum per culmina tota vaporem, continuata dehinc videas quae conditor ausus aemula Palladiis textrina educere templis, hac celsi quondam coniunx reverenda Leonti, qua non ulla magis nurus umquam Pontia gaudet inlustris pro sorte viri, celebrabitur aede vel Syrias vacuasse colus vel serica fila per cannas torsisse leves vel stamine fulvo praegnantis fusi mollitum nesse metallum parietibus posthinc rutilat quae machina iunctis fert recutitorum primordia Iudaeorum."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Pontio Leontio suo salutem94)
Haec per stemmata te satis potentem, morum culmine sed potentiorem, non possim merita sonare laude, nec si me Odrysio canens in antro, qua late trepidantibus fluentis cautes per Ciconum resultat Hebrus, princeps instituisset ille vatum, cum dulces animata saxa chordae ferrent per Rhodopen trahente cantu et versa vice fontibus ligatis terras currere cogerent anhelas, nec non Hismara solibus paterent aurita chelyn expetente silva et nulli resolubiles calori curvata ruerent nives ab Ossa, stantem aut Strymona Bistones viderent, cum carmen rapidus latex sitiret;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium43)
dehinc
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Propempticon ad libellum25)
sed tu per Calabri tramitis aggerem vis ut nostra dehinc cursitet orbita, qua Flaccus lyricos Pindaricum ad melos frenis flexit equos plectripotentibus, dum metro quatitur chorda Glyconio, nec non Alcaico vel Pherecratio, iuncto Lesbiaco sive anapaestico, vernans per varii carminis eglogas, verborum violis multicoloribus.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Tonantio suo salutem. 2:6)
bimari remittat urbe thymelen palenque doctas tepidas ad officinas citharistrias Corinthus, digiti quibus canentes pariter sonante lingua vice pectinis fatigent animata fila pulsu.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Tonantio suo salutem. 5:22)
procul hinc et Hippocrenen Aganippicosque fontes et Apollinem canorum comitantibus Camenis (100)abigamus et Minervam quasi praesulem canendi;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Tonantio suo salutem. 5:29)
ipsa dehinc toto resolutum pectore Achillen, qui pueris sopor, Haemonii de rupibus antri ad placidas deportat aquas et iussa tacere litora:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권98)
nec turba piarum Scyriadum cessat nimio defigere visu virginis ora novae, quantum cervice comisque emineat quantumque umeros ac pectora fundat, dehinc sociare choros castisque accedere sacris hortantur, ceduntque loco et contingere gaudent, qualiter Idaliae volucres, ubi mollia frangunt nubila, iam longum caeloque domoque gregatae, si iunxit pinnas diversoque hospita tractu venit avis, cunctae primum mirantur et horrent:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권157)
nunc nimius lateri non evitantis inhaeret, nunc levibus sertis, lapsis nunc sponte canistris, nunc thyrso parcente ferit, modo dulcia notae fila lyrae tenuesque modos et carmina monstrat Chironis ducitque manum digitosque sonanti infringit citharae, nunc occupat ora canentis et ligat amplexus et mille per oscula laudat.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권237)
Me certe non unus amor simplexque canendi causa trahit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam118)
vidi et adhuc video, qualem nec bella canentem litore virgineo Thetis occultavit Achillen, nec circum saevi fugientem moenia Phoebi Troilon Haemoniae deprendit lancea dextrae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati15)

SEARCH

MENU NAVIGATION