도구

도구

라틴어 문장 검색

in homine solo se degenerasse cognoscit, spinas et tribulos pro fructibus ferens.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 14장 2:11)
Frequenter incerto fidei atque opinionis suae mens lubrica est, sed tamen caro deliciis et luxuria vacat, ut frugalitas errorem mentis excuset, sicut multi sunt haereticorum qui praetendere volunt corporis continentiam, ut assertionis suae fidem testimonio sobriae carnis acquirant:
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 14장 3:10)
Verum si altius spectandum putes, caro nostra diversis agitatur et freti modo fluctuat passionibus, quibus huc atque illuc tamquam super undas molestiarum suarum nunc fame, nunc siti, nunc cupiditate, nunc gaudio, nunc dolore jactatur.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 15장 3:7)
Merito mortua est omnis caro quae movebatur.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 15장 5:1)
Movet enim voluptates caro, et ipsa voluptatibus commovetur.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 15장 5:4)
ita anima nisi diversarum humescat rore virtutum, poculo quodam irrigata sapientiae, et fonte justitiae, atque irriguo castitatis, tamquam arefacta radice vitali, cupiditatum deflagrat incendio, vel profluvio carnis illisa procumbit.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 15장 5:13)
Utantur igitur qui utuntur carne, tamquam oleribus, non ad distentionem, nec ad arvinam corporis, quam epulae carnis facere consueverunt.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 25장 3:3)
Terra autem caro nostra est quam improbus operatur, bonus autem excolit.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 29장 3:1)
Dum gestorum seriem ubique rumores diffunditant varii, in exercitu absumptis commeatibus paucis, quos advectos praediximus, in corpora sua necessitas erat humana vertenda, ni iumentorum caro caesorum aliquatenus perdurasset, unde effectum est ut et armorum pleraque proicerentur et sarcinarum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 8장 15:1)
Namque statuerat, ne taberna vinaria ante horam quartam aperiretur, neve aquam vulgarium calefaceret quisquam, vel usque ad praestitutum diei spatium lixae coctam proponerent carnem, vel honestus quidam mandens videretur in publico.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 4장 4:1)
Qui manducat carnem meam et bibit sanguinem meum, in me manet, et ego in eum;
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1511)
Sed et canum carnibus aliqui vesci dicuntur.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 87:5)
ore gerit carnem, caro porrigit umbram.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane carnem ferente 6:2)
os aperit, sic caro spesque perit.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane carnem ferente 6:6)
spina leonem Vulnerat, offendit in pede mersa pedem.
(ANONYMUS NEVELETI, De pastore et leone 44:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION