라틴어 문장 검색

septies enim septem xlviiij creant.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Ex eiusdem atque alterius numeri natura qui sunt quadratus et parte altera longior, omnes proportionum habitudines constare 39:7)
Si vero tertium locum respexeris, iiij et viiij notabis, quorum hic a duobus proficiscitur, illum ternarius creat;
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Probatio quadratos eiusdem esse naturae 4:2)
Quintum deinde si videas locum xvj et lxxxj respicies, sed unus a quaternario nascitur, alterum novenarius creat.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Probatio quadratos eiusdem esse naturae 4:4)
Bis enim ij iiij creant.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De arithmetica medietate eiusque proprietatibus 4:4)
Si enim sint j ij iij iiij, unus et quattuor quinarium creant, ij et iij medii in eundem rursus quinarium surgunt.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De arithmetica medietate eiusque proprietatibus 4:6)
in quo quanta sit naturae uis facile monstratur, cum licet uariae dissidentesque sententiae tamen in diligendo boni fine consentiunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:17)
Sed quid de herbis arboribus que, quid de inanimatis omnino consentiam rebus prorsus dubito.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:4)
dedit enim prouidentia creatis a se rebus hanc uel maximam manendi causam ut quoad possunt naturaliter manere desiderent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:22)
Consensi.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:29)
Nonne in beatitudine sufficientiam numerauimus deumque beatitudinem ipsam esse consensimus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:4)
— Per bonum igitur cuncta disponit, si quidem per se regit omnia quem bonum esse consensimus, et hic est ueluti quidam clauus atque gubernaculum quo mundana machina stabilis atque incorrupta seruatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:12)
Sed sit aliquis ita bene moratus ut de eo diuinum iudicium pariter humanumque consentiat, sed est animi uiribus infirmus, cui si quid eueniat aduersi desinet colere forsitan innocentiam per quam non potuit retinere fortunam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 6:4)
Animaduerto, inquam, idque uti tu dicis ita esse consentio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, III 1:1)
Nam ubi oculos a summae luce ueritatis ad inferiora et tenebrosa deiecerint, mox inscitiae nube caligant, perniciosis turbantur affectibus, quibus accedendo consentiendoque quam inuexere sibi adiuuant seruitutem et sunt quodam modo propria libertate captiuae.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, III 1:12)
Item, omne creatum est ex nihilo factum:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION