도구

도구

라틴어 문장 검색

Tunc praecepit et dixit mihi Creator omnium, et qui creavit me requievit in tabernaculo meo, et dixit mihi:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:52)
Et omne quod est, aut Deus est, et ideo aeternum, aut ab aeterno illo principio manet creatum.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 25:6)
Verbum itaque illud quo coeli firmati sunt, et ideo prius est his quos constituit, creatum non est, imo creator ipse qui Deus, quo coeli firmati sunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 25:9)
Quo etiam proferendo verbum emitteret, cum nullus adhuc locus creatus esset, nec aer adhuc conditus ex quo verba formantur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 25:15)
Si quid igitur ei qui ab aeterno Patre natus est, ex aeternitate defuerit, id ipsum auctori quidem Pater est, non est ambiguum defuisse quod gignenti est infinitum, infinitum est etiam nascenti. Item:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:20)
Simillimum itaque Filium suum creans addidit, ex se quasi alterum se. Idem in eodem:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:31)
Habuit itaque ante mundum creatae sobolis principatum, ut Pater rerum futurus ante esse debuerit Pater proprius, hoc est proprii sui foetus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:32)
Prior omnium creata est sapientia, et intellectus prudentiae ab aevo.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 35:3)
Unus est Altissimus Creator omnipotens et Dominus Deus, ipse creavit illam in Spiritu sancto, et effudit illam super omnia opera sua (ibid.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 35:7)
Ab initio et ante saecula creata sum, et usque ad futurum saeculum non desinam, etc. (Ibid.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 35:14)
Quid, inquam, mirum si praedictus philosophus Hermes, videlicet in illis ecclesiasticis imbutus disciplinis, abusionem verborum non curaverit, dicendo scilicet fecisse, pro genuisse?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 36:2)
Filius ex te Deo Patre Deus verus et a te genitus, post te ita confitendus ut tecum, quia aeternae originis, sive aeternus auctor es. Nam dum ex te est, secundus a te est. Secundus, inquam, ex modo existendi, non ex differentia dignitatis.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 36:5)
XVII. Revolvatur et ille maximus philosophorum Plato, ejusque sequaces, qui testimonio sanctorum Patrum prae caeteris gentium philosophis fidei Christianae accedentes, totius Trinitatis summam post prophetas patenter addiderunt, ubi videlicet mentem quam noun (gr.) vocant, ex Deo natam, atque ipsi coaeternam esse perhibent, id est Filium, quem sapientiam Dei dicimus, ex Deo Patre aeternaliter genitum, qui nec Spiritus sancti personam praetermisisse videntur, cum animam mundi esse astruxerunt tertiam a Deo noun (gr.), personam.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 37:1)
Dicit itaque Plato hanc ante mundi constitutionem factam sive genitam a Deo esse, in quo Spiritus sancti perpetuam processionem, qua ex Deo Patre est, nobis, ni fallor, insinuat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 39:1)
Solent quippe philosophi factum ex Deo sive genitum dicere, omne quod a Deo habet esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 39:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION