도구

도구

라틴어 문장 검색

Uestes erant tenuissimis filis subtili artificio indissolubili materia perfectae, quas, uti post eadem prodente cognoui, suis manibus ipsa texuerat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, II 1:4)
— An, inquit illa, te, alumne, desererem nec sarcinam quam mei nominis inuidia sustulisti communicato te cum labore partirer?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:5)
quo fit ut existimatio bona prima omnium deserat infelices.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:11)
sed quam id longinquum esset exsilium, nisi tua prodidisset oratio, nesciebam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 1:3)
Certum deserit ordinem
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XI 21:1)
Adsit igitur rhetoricae suadela dulcedinis, quae tum tantum recta calle procedit cum nostra instituta non deserit cumque hac musica laris nostri uernacula nunc leuiores nunc grauiores modos succinat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:11)
Quid igitur referre putas tune illam moriendo deseras an te illa fugiendo?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:26)
Cum liberum quendam uirum suppliciis se tyrannus adacturum putaret ut aduersum se factae coniurationis conscios proderet, linguam ille momordit atque abscidit et in os tyranni saeuientis abiecit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:13)
Atqui nec opes inexpletam restinguere auaritiam queunt, nec potestas sui compotem fecerit quem uitiosae libidines insolubilibus adstrictum retinent catenis, et collata improbis dignitas non modo non effecit dignos sed prodit potius et ostentat indignos.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:9)
Nec cura mordax deserit superstitem
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VI 5:1)
Ni uitiis peiora fouens proprium deserat ortum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XII 9:1)
Sed hoc modo ne sufficientia quidem contingit ei quem ualentia deserit, quem molestia pungit, quem uilitas abicit, quem recondit obscuritas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:4)
— Primum igitur, inquit, bonis semper adesse potentiam, malos cunctis uiribus esse desertos agnoscas licebit, quorum quidem alterum demonstratur ex altero.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:4)
Et quid, si hoc tam magno ac paene inuicto praeeuntis naturae desererentur auxilio?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:18)
An scientes uolentesque bonum deserunt, ad uitia deflectunt?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:28)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION