라틴어 문장 검색

Donatus vero 'terrae' genetivum vult esse singularem, ut sit sensus mutata dis- tinctione 'vere tument silvae' - scilicet a superioribus - 'terrae et genitalia semina poscunt', id est tument silvae et genitalia se- mina terrarum requirunt.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 3242)
'Lycaei' genetivus est singularis.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 25)
'tondent' autem, pastores, ut sit genetivus singularis 'Cinyphii hirci'.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3124)
tonsisque ferunt mantelia huius singulare 'mantelum':
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 3762)
specus ingens in singulari nu- mero 'hoc specus', in plurali 'hi specus' dicimus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 4172)
Nec inmerito discedens vir eximius et sanctus inmensum sui desiderium nobis reliquit, utpote cum et ipse tanto nostri semper amore flagraverit, ut et in ludicris et seriis pari mecum voluntate concineret eadem velle vel nolle:
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 1장 3:1)
Itaque cum diluculo ad mare inambulando litori pergeremus, ut et aura adspirans leniter membra vegetaret et cum eximia voluptate molli vestigio cedens harena subsideret, Caecilius simulacro Serapidis denotato, ut vulgus superstitiosus solet, manum ori admovens osculu, labiis pressit.
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 2장 4:1)
"' Merito ergo de oraculo testimonium meruit prudentiae singularis."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 13장 1:4)
quintum genus, e quo essent astra mentesque, singulare eorumque quattuor quae supra dixi dissimile Aristoteles quoddam esse rebatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 33:10)
Nam mihi, Brute, in te intuenti crebro in merrtem venit vereri, ecquodnam curriculum aliquando sit habitura tua et natura admirabilis et exquisita doctrina et singularis industria.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 6장 1:1)
sed cum haec magna in Antonio tum actio singularis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 38장1)
Eodem tempore C. Claudius, etsi propter summam nobilitatem et singularem potentiam magnus erat, tamen etiam eloquentiae quandam mediocritatem adferebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 45장6)
qui etiam in maximis occupationibus ad te ipsum, inquit in me intuens, de ratione Latine loquendi accuratissime scripserit primoque in libro dixerit verborum dilectum originem esse eloquentiae tribueritque, mi Brute, huic nostro, qui me de illo maluit quam se dicere, laudem singularem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 72장8)
Sed de M. Calidio dicamus aliquid, qui non fuit orator unus e multis, potius inter multos prope singularis fuit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 79장 1:7)
Equidem in quibusdam risum vix tenebam, cum Attico Lysiae Catonem nostrum comparabas, magnum me hercule hominem vel potius summum et singularem virum - nemo dicet secus - ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 85장 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION