라틴어 문장 검색

Haec ubi faticano venturi praescia dixit ore Themis, vario superi sermone fremebant, et cur non aliis eadem dare dona liceret murmur erat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 39:1)
nec Tantalus undam captavit refugam, stupuitque Ixionis orbis, nec carpsere iecur volucres, urnisque vacarunt Belides, inque tuo sedisti, Sisyphe, saxo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 5:2)
Non aliter stupuit gemina nece coniugis Orpheus, quam tria qui timidus, medio portante catenas, colla canis vidit, quem non pavor ante reliquit, quam natura prior, saxo per corpus oborto;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 7:1)
Dum stupet et dubie gaudet fallique veretur, rursus amans rursusque manu sua vota retractat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 34:5)
Non tenet hic lacrimas, stupet hic, vocat ille beatos, funera quos maneant:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 61:2)
Tota est ex aere sonanti, tota fremit vocesque refert iteratque quod audit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 7:4)
Et nymphas tetigit nova res, et Amazone natus haud aliter stupuit, quam cum Tyrrhenus arator fatalem glaebam mediis adspexit in arvis sponte sua primum nulloque agitante moveri, sumere mox hominis terraeque amittere formam oraque venturis aperire recentia fatis (indigenae dixere Tagen, qui primus Etruscam edocuit gentem casus aperire futuros);
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:1)
sed per confusa frementis verba tamen vulgi vox eminet una "quis ille est?"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 49:2)
inter utrumque fremunt inmani murmure venti.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 216)
ambiguis ars stupet ipsa malis, scilicet occidimus, nec spes est ulla salutis, dumque loquor, vultus obruit unda meos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 220)
non apter stupui, quam qui Iovis ignibus ictus vivit et est vitae nescius ipse suae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 35)
forsitan hoc studium possit furor esse videri, sed quiddam furor hic utilitatis habet, semper in obtutu mentem vetat esse malorum, praesentis casus inmemoremque facit, utque suum Bacche non sentit saucia vulnus, dum stupet Idaeis exululata modis, sic ubi mota calent viridi mea pectora thyrso, altior humano spiritus ille malo est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 119)
Ipsi campi flores et aves quae stupens suos per oculos est contemplatus, nunc Eius lucida praesentia replentur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 133:6)
qua murmuranti fine fluctus frangitur salsosque candens spuma fundit pumices, ructatus exit seque servatum stupet.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium32)
placet frementem publicis ieiuniis placare Christum;
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium40)

SEARCH

MENU NAVIGATION