라틴어 문장 검색

tu me vellem generosior esses!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 43:18)
"Vestro fuit unicus aevo contemptor ferri nulloque forabilis ictu Cygnus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 20:2)
Ille nihil contra (neque enim defendere verbis talia facta potest), sed vindicis ora protervis insequitur manibus generosaque pectora pulsat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 26:7)
Hanc ubi lustrantem leni sua castra volatu Mopsus et ingenti circum clangore sonantem adspexit pariterque animis oculisque secutus o salve dixit, Lapithaeae gloria gentis, maxime vir quondam, sed nunc avis unica, Caeneu!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 54:1)
Sed neque materno quod sum generosior ortu, nec mihi quod pater est fraterni sanguinis insons, proposita arma peto:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 14:6)
Quae memor ipsa sui, postquam crudelibus aris admota est sensitque sibi fera sacra parari, utque Neoptolemum stantem ferrumque tenentem utque suo vidit figentem lumina vultu, utere iamdudum generoso sanguine!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 42:2)
Ipsa tuis manibus silvestri nata sub umbra mollia fraga leges, ipsa autumnalia corna prunaque, non solum nigro liventia suco, verum etiam generosa novasque imitantia ceras.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:8)
Soli tamen unicus orbis!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:34)
Viderat a veteris generosam sanguine Teucri Iphis Anaxareten, humili de stirpe creatus, viderat et totis perceperat ossibus aestum luctatusque diu, postquam ratione furorem vincere non potuit, supplex ad limina venit et modo nutrici miserum confessus amorem, ne sibi dura foret, per spes oravit alumnae, et modo de multis blanditus cuique ministris sollicita petiit propensum voce favorem;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 81:1)
Inde legit Capreas promunturiumque Minervae et Surrentino generosos palmite colles Herculeamque urbem Stabiasque et in otia natam Parthenopen et ab hac Cumaeae templa Sibyllae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 62:4)
quo quisque est maior, magis est placabilis irae, et faciles motus mens generosa capit, corpora magnanimo satis est prostrasse leoni, pugna suum finem, cum iacet hostis, habet:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 59)
O qui, nominibus cum sis generosus avorum, exsuperas morum nobilitate genus, cuius inest animo patrii candoris imago, non careat nervis candor ut iste suis, cuius in ingenio est patriae facundia linguae, qua prior in Latio non fuit ulla foro - quod minime volui, positis pro nomine signis dictus es:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 41)
O mihi dilectos inter pars prima sodales, unica fortunis ara reperta meis cuius ab adloquiis anima haec moribunda revixit, ut vigil infusa Pallade flamma solet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 51)
Suam propter unicam dignitatem atque quippe qui intellectu polleat homo ad creatum una cum aeternis eius legibus tuendum vocatur, quia “Dominus sapientia fundavit terram” (Prv 3,19).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 90:2)
Rectior ratio hominem in proprio loco collocandi et finem imponendi eius postulationi, ad quam absolute terram vult dominari, tum datur, cum Patris creatoris unicique mundi domini effigies rursus ob oculos habetur, quia aliter, realitati proprias leges propriaque commoda imponere usque homo contendet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 96:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION