라틴어 문장 검색

CORNELII HISPANI.
(세네카, Suasoriae, Deliberat Agamemnon an Iphigeniam inmolet negante Calchante aliter nauigari fas esse. 2:10)
CORNELI HISPANI.
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 6:7)
siue in finitimo gemuit stans noctua tigno, seu uoluit tangi parca lucerna mero, illa dies hornis caedem denuntiat agnis, succinctique calent ad noua lucra popae.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 333)
"utque satis sibimet numerosa coisse nobilitas visa est, quam saxa nivalia Cotti despectant, variis nec non quam partibus ambit Tyrrheni Rhenique liquor, vel longa Pyrenei quam iuga ab Hispano seclusam iure cohercent, aggreditur nimio curarum pondere tristem gaudens turba virum."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 226)
Venit in nostras a te profecta pagina manus, quae trahit multam similitudinem de sale Hispano in iugis caeso Tarraconensibus.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Oresio suo salutem. 1:1)
socias it Fama per urbes, finitimisque agitatur agris procul usque Lycaeos Partheniosque super saltus Ephyraeaque rura nec minus Ogygias eadem dea turbida Thebas insilit, haec totis perfundit moenia pinnis Labdaciumque ducem praemissae consona nocti territat;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권67)
"an sceleris data fama per urbes finitimas?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권9)
omnibus ultro non iuvenum modo, sed gelidis et inertibus aevo pectoribus mens una subit, viduare penates, finitimas adhibere manus, iamque ire.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권150)
"ubi maximus Hypseus finitimusque Dryas, ubi Phocidos arma sonorae Euboicique duces?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권132)
Qui cum adflictum et pene conlapsum reipuplicae statum uideret, Theodosium Hispanum uirum restituendae reipuplicae necessitate apud Syrmium purpura induit, Orientisque et Thraciae simul praefecit imperio.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. IX.3)
ita duntaxat, ut, si eadem ciuitas cum finitimis locis uerbum Dei receperit, ipse quoque XII episcopos ordinet, et metropolitani honore perfruatur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXIX. 1:6)
Nam et suam gentem ab hostili paganorum depopulatione liberauit, et ipsam gentem Merciorum finitimarumque prouinciarum, desecto capite perfido, ad fidei Christianae gratiam conuertit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIV. 2:5)
me haud paenitet eorum sententiae esse quibus et apparitores hoc genus ab Etruscis finitimis, unde sella curulis, unde toga praetexta sumpta est, et numerum quoque ipsum ductum placet, et ita habuisse Etruscos, quod ex duodecim populis communiter creato rege singulos singuli populi lictores dederint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 88:2)
eo ex finitimis populis turba omnis, sine discrimine liber an servus esset, avida novarum rerum perfugit, idque primum ad coeptam magnitudinem roboris fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 91:1)
iam res Romana adeo erat valida ut cuilibet finitimarum civitatum bello par esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 94:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION