라틴어 문장 검색

cum quis simul ipse parabat ire, sed Alcyone coniunx excita tumultu prosilit et, nondum totos ornata capillos, disicit hos ipsos, colloque infusa mariti, mittat ut auxilium sine se, verbisque precatur et lacrimis, animasque duas ut servet in una.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 45:4)
Sint artus avidis anguibus esca tui . Vel tua maturet , sicut Minoia fata, Per caput infusae fervidus umor aquae . Utque operum mitis , sed non impune, Prometheus, Aerias volucres compede fixus alas . - Aut velut Etracides, magno ter ab Hercule quintus , Caesus in inmensum proiciare fretum . Aut ut Amyntiaden , turpi dilectus amore Oderit , et saevo vulneret ense puer . Nec tibi fida magis misceri pocula possint, Quam qui cornigero de Iove natus erat . More vel intereas capti suspensus Achaei, Qui miser aurifera teste pependit aqua . Aut ut Achilliden , cognato nomine clarum , Opprimat hostili tegula iacta manu . Nec tua quam Pyrrhi felicius ossa quiescant, Sparsa per Ambracias quae iacuere vias . Nataque ut Aeacidae iaculis moriaris adactis ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 14:2)
O mihi dilectos inter pars prima sodales, unica fortunis ara reperta meis cuius ab adloquiis anima haec moribunda revixit, ut vigil infusa Pallade flamma solet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 51)
plantae nutrimenta efficiunt quae herbilia animalia alunt;
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 32:4)
Omnia inter se conexa et apta sunt, atque nos omnes homines ut fratres sororesque in mira quadam peregrinatione coniungimur, amore devincti, quem in unamquemque creaturam Deus infundit, et qui nos in vicem coniungit, blando affectu, fratri soli, sorori lunae, fratri flumini ac matri terrae.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 123:7)
Omnipotens Deus, qui ades in toto universo inque minima tuarum creaturarum, Tu qui tua suavitate circumdas omnia quae exsistunt, infunde in nos vim tui amoris ut vitam et pulchritudinem curemus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 315:1)
In fide, Dei dono, supernaturali virtute ab Eo infusa, agnoscimus magnum Amorem nobis esse oblatum, bonum Verbum ad nos esse conversum atque, cum hoc Verbum suscipimus, quod est Iesus Christus, Verbum incarnatum, Spritum Sanctum nos immutare, iter futuri collustrare, atque in nobis spei alas gignere, ad illud laetanter decurrendum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 11:1)
Ipsa pretiosum est fidei nutrimentum, occursus cum Christo praesenti reali modo per supremum amoris actum, donum sui ipsius quod vitam generat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 82:2)
sed tamen et Patris est specimen quod cernere fas sit, humanis aliquando oculis concurrere promptum, quod quamvis hebes intuitus speculamine glauco umentique acie potuit nebulosus adire, quisque hominum vidisse Deum memoratur, ab ipso infusum vidit Gnatum;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 38)
ergo animalis homo quondam, nunc Spiritus illum transtulit ad superi naturam seminis, ipsum infundendo Deum mortalia vivificantem.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 361)
certatim interea roranti pumice raucas exspectant scatebras et sicco margine pendent, hoc limum iubet inpositum de fonte lavari Christus et infusa vultum splendescere luce.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3229)
inde trahit sucum lentoque umore salutem inlinit, infunditque diem baptismate lota.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3233)
quinque in deserto panes iubet et duo pisces adponi in pastum populis, qui forte magistrum non revocante fame stipabant undique saeptum, inmemoresque cibi vicos, castella, macellum, oppida, mercatus et conciliabula et urbes respuerant, largo contenti dogmate vesci, multa virum strato fervent convivia faeno, centenos simul accubitus iniere sodales, seque per innumeras infundunt agmina mensas, pisciculis - iam crede Deum - saturanda duobus et paucis crescente cibo per fragmina crustis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3235)
aut ille est presso modulamine parcus, aut tumidum largo sublimat flamine bombum, aut raucos frangit modulos, aut lene susurrat, aut exile trahens sonitus producit acutos, aut murmur tenerum sublidit voce minuta, haec cum te videas mortali in corpore posse, cur non aeternum potuisse infundere credas qualem animam voluit?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3276)
quae quamvis infusa novum penetret nova semper figmentum, vetus illa tamen de crimine avorum dicitur, inloto quoniam concreta veterno est.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3302)

SEARCH

MENU NAVIGATION