도구

도구

라틴어 문장 검색

"Quia omnia, inquit, quae audivi a patre meo nota feci vobis" (Joan.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:7)
tu eris, ait, rex et ego ero secundus post te.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:13)
Quare, inquit, morietur David?
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:16)
fili, inquit, mulieris ultro virum rapientis;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:22)
Tu eris, inquit, rex et ego ero secundus post te.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:29)
Tu eris, inquiens, rex et ego secundus post te.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:36)
"Perde, inquit, pecuniam propter amicum" (Eccli.
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:7)
sic, inquit, eum volo manere, donec veniam.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:48)
Carminis huius ero calamus, non scriba uel actor, Es resonans, reticens scriptoris carta, canentis Fistula, sculptoris scalprum uel musa loquentis, Spina rosam gestans, calamus noua mella propinans, Nox aliunde nitens, lucteum uas, nectare manans.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 14:4)
inquit, "Gens euo, sensu, cautela, uiribus, armis Pollens unius iuuenis subcumbet inhermi Milicie nostraque feret de gente triumphum Iste puer?"
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 6:4)
inquit, quae ignorantiae caecitas, quae alienatio mentis, quae debilitas sensuum, quae infirmatio [0442C] rationis, tuo intellectui nubem apposuit, animum exsulare coegit, sensus hebetavit potentiam, mentem compulit aegrotare, ut non solum tuae nutricis familiari cognitione tua intelligentia defraudetur, verum etiam tanquam monstruosae imaginis novitate percussa, in meae apparitionis ortu, tua discretio patiatur occasum?
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:5)
Nihil, inquam, o regina coelestis, affectuosiori desiderio, quam hujus quaestionis enodationem esurio.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 19:5)
Alios vero duodecim electos ex familia ipsius ducis, Baldericum, inquam, Stabelonem et quorum nomina latent, una cum illo direxerunt, ut legationem tantorum principum hoc modo aperirent:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 4:2)
videlicet, ut munitionem quamdam in dorso cujusdam silicis stantis ad radicem montium locarent, obstaculum, inquam, firmissimum valle et congerie lapidum.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 110:2)
«Nicaeam, inquit, quam nosti nominatissimam, et terram, quam dicunt Romaniam, de regno Graecorum, quam auxilio tuisque viribus ex tuo dono et gratia nobis collatam acquisivimus, quaedam gens superveniens, quam dicunt Christianos, de regno Franciae, in manu forti et exercitu vehementi nobis [0480C] abstulerunt, et captam cum uxore et duobus filiis meis imperatori Constantinopolis tradiderunt, me autem in fortitudine sua attritum et fugatum, ad urbem Antiochiam, in qua sperabam remanere, insecuti sunt:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 6:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION