라틴어 문장 검색

Civitatis autem mores magis corrigit parcitas animadversionum;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 132:1)
parcet enim sapiens, consulet et corriget;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 31:2)
Corrigendus est itaque, qui peccat, et admonitione et vi, et molliter et aspere, meliorque tam sibi quam aliis faciendus non sine castigatione, sed sine ira;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 88:1)
At corrigi nequeunt nihilque in illis lene aut spei bonae capax est.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 88:3)
nam cum ira delictum animi sit, non oportet peccata corrigere peccantem.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 92:2)
ille ei spei bonae aliquid relinquit, hic autem stulte deflet quae corrigi posse desperat.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 135:2)
"pretium respublica forti rettulit invidiam, princeps haec omnia noster corrigit atque tuum vires ex gentibus addens ad bellum per bella venit;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 152)
Non corrigit sed laedit, qui invitum regit.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 49)
Peccatum extenuat, qui celeriter corrigit.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 546)
Res magnae clementiae est, indulgendo corrigere peccata quam vindicando.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 661)
quibus sanctus Augustinus, sicut et ceteri patres orthodoxi, multis sententiarum catholicarum milibus responderunt, nec eorum tamen dementiam corrigere ualebant;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. X.4)
Hoc tua fraternitas ex persona furis pensare potest, qualiter ualeat corrigi.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 2:8)
unde necesse est, ut quidam damnis, quidam uero uerberibus, et quidam districtius, quidam autem lenius corrigantur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 2:10)
quia ipsi hoc praestatur, qui corrigitur, ne gehennae ignibus tradatur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 2:12)
In hoc enim tempore sancta ecclesia quaedam per feruorem corrigit, quaedam per mansuetudinem tolerat, quaedam per considerationem dissimulat, atque ita portat et dissimulat, ut saepe malum, quod aduersatur, portando et dissimulando conpescat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 3:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION