라틴어 문장 검색

Nitenti tamen est similis curvataque crebros dat gemitus arbor lacrimisque cadentibus umet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 49:5)
Ergo modo levia fulvae colla iubae velant, digiti curvantur in ungues, ex umeris armi fiunt, in pectora totum pondus abit, summae cauda verruntur harenae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 64:8)
Nec mora, curvavit cornu nervoque sagittam impulit et meritam traiecit harundine linguam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 40:1)
dixerat Exadius telique habet instar, in alta quae fuerant pinu votivi cornua cervi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 30:2)
Unum est in media lumen mihi fronte, sed instar ingentis clipei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:31)
Hanc ego tum primum viridem ferrugine barbam caesariemque meam, quam longa per aequora verro, ingentesque umeros et caerula bracchia vidi cruraque pinnigero curvata novissima pisce.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 82:22)
Dumque iter horrendum per opaca crepuscula carpit, "seu dea tu praesens, seu dis gratissima" dixit, "numinis instar eris semper mihi meque fatebor muneris esse tui, quae me loca mortis adire, quae loca me visae voluisti evadere mortis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 19:1)
perstat, habetque deos pars utraque, quodque deorum est instar, habent animos;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 65:2)
Pittheam profugo curru Troezena petebam, iamque Corinthiaci carpebam litora ponti, cum mare surrexit, cumulusque inmanis aquarum in montis speciem curvari et crescere visus et dare mugitus summoque cacumine findi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:5)
ante volebatis, gratique erat instar honoris, versibus in nostris nomina vestra legi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 4b14)
quod minus interea est, instar mihi muneris ampli, ex his me iubeat quolibet ire locis, nec caelum nec aquae faciunt nec terra nec aurae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 89)
et mea, si facinus nullum commisimus, opto, vulnera qui fecit, facta levare velit, contentusque mei iam tandem parte doloris exiguum pleno de mare demat aquae, detrahat ut multum, multum restabit acerbi, parsque meae poenae totius instar erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 210)
perfidus ille Deo, quamvis non perfidus orbi, augustum caput ante pedes curvare Minervae fictilis et soleas Iunonis lambere, plantis Herculis advolvi, genua incerare Dianae, quin et Apollineo frontem submittere gypso aut Pollucis equum suffire ardentibus extis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3145)
cuius onus nullis fultum sublime columnis fornice curvato tenui super arte pependit, sed verbo factum Domini;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3165)
te mente pura et simplici, te voce, te cantu pio rogare curvato genu flendo et canendo discimus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus15)

SEARCH

MENU NAVIGATION