라틴어 문장 검색

quo ego, cum dico vel recito, non minus quam clamore delector, sit modo silentium acre et intentum, et cupidum ulteriora audiendi.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 10 7:2)
In ceteris enim lectorem novitas ipsa intentum habet, in hac nota vulgata dicta sunt omnia;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 13 2:2)
Nam ante aliquot annos, dum intente instanterque pronuntiat, sanguinem reiecit atque ob hoc in Aegyptum missus a me post longam peregrinationem confirmatus rediit nuper;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 19 6:1)
Nihilo segnius ego intentus in librum.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 20 5:4)
Quanto studiosius intentiusque legisti libros quos de Helvidi ultione composui, tanto impensius postulas, ut perscribam tibi quaeque extra libros quaeque circa libros, totum denique ordinem rei cui per aetatem non interfuisti.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 1:1)
Paulum redormio, dein ambulo, mox orationem Graecam Latinamve clare et intente non tam vocis causa quam stomachi lego;
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 36 3:5)
et semel intentus nervo levis arcus equino vincula semper habens inresoluta manet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 28)
hanc messem satis est si mea reddit humus, gloria vos acuat, vos, ut recitata probentur carmina, Pieriis invigilate choris, quod venit ex facili, satis est componere nobis, et nimis intenti causa laboris abest, cur ego sollicita poliam mea carmina cura?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 529)
desinit in lacrimas intentaque fila remittit, in gremio voltum deposuitque suum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권477)
Ter conata loqui ter fletibus ora rigavit, singultuque pias interrumpente querellas "quae mea culpa tuam," dixit "carissime, mentem vertit?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 51:3)
luctibus est Aurora suis intenta, piasque nunc quoque dat lacrimas et toto rorat in orbe.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 55:2)
exul eram, requiesque mihi, non fama petita est, mens intenta suis ne foret usque malis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 12)
intenta supplicatio dormire cor mundum vetat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum25)
ut semel obsedit gentilia pectora patrum vana superstitio, non interrupta cucurrit aetatum per mille gradus, tener horruit heres et coluit quidquid sibimet venerabile cani monstrarant atavi;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권72)
auribus intentis expectant contio, quidnam victores post bella vocet Concordia princeps, quam velit atque Fides virtutibus addere legem, erumpit prima in vocem Concordia tali adloquio:
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1210)

SEARCH

MENU NAVIGATION