도구

도구

라틴어 문장 검색

Lumen enim talis nostre nature est, quod ubique diffunditur, nisi obstaculum ei opponatur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 22:1)
Nam sicut hostio clauso domus esttenebrosa, eoque aperto, statim, fugatis tenebris, lumen subintrat, ita Deus, qui est ad ostium cordis nostri et pulsat, ut ipsemet testatur,dicens:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 22:2)
Et, si obstaculum peccatorum aufferatur, statim lumen Christi subintrat totumque cor ad Deiamorem illuminat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 22:4)
Occultatio vero luminis removeri debet, quia, ut ipse Dominus ait:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 22:5)
Non enim debemus abscondere lumen scientie nostre, sedomnibus, tam in dictis quam in factis, ad utilitatem conferre compter atque tribuem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 22:7)
Singularitas denique luminis aufferenda est, quia cumscientia nostra debet omnibus lucere atque conferi.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 22:17)
"Qui procul est ab occulis, procul est a lumine cordis," tamen eos semper in corde ac memoria haberesolicite debemus, ad exemplum Apostoli, qui dixit, in Epistula ad Galathias, quod Cephas, et Iacobus, et Iohanes dederunt sibi et Barnabedextras societatis:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 4:23)
] Congregatio nostra sit in nomine Domini a quo est omne datum optimum et omnedonum perfectum descendens a patre luminum, apud quem non est trasmutationec vicissitudinis obumbratio.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 1:4)
Ad haec puer visu in terram defixo --principis etenim vultuositatemutpote torvis inflammatam luminibus verebatur:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 210:19)
(9) Item, Ptolemaeus dicit, quod elector melius pronosticatur, qui signa futurorum accipit a stellis secundis, stellas secundas vocans effectus stellarum, qui apparent in inferioribus elementis, sicut in nubibus vel aliquo huiusmodi;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 10:1)
Luna enim est alter sol, eo quod lumen a sole recipit, et quod sol facit in anno, luna facit in mense.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:5)
Luna enim in coniunctione vivificum lumen a sole accipit, et cum Venus numquam longe distet a sole et Venus habeat movere humorem seminalem, luna quando soli coniungitur, acquirit Veneris virtutem.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:14)
Anima ergo nostra sicut aquila alta petat, supra nubes volet, renovatis splendescat exuviis, coelo volatus inferat, ubi laqueos incidere non possit.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 5장 1:20)
Ac ne forte quia infunditur anima corpori, etiam confundi putetur, exemplum nobis sit hujus luminis gratia.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 7장 2:13)
Siquidem et lumen terreno loco infunditur, nec tamen confunditur.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 7장 2:14)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION