도구

도구

라틴어 문장 검색

ille cui dictamus urget, atque interim pudet etiam dubitare aut resistere aut mutare quasi conscium infirmitatis nostrae timentes.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 181:2)
nam illa multiplici personarum, causarum, temporum, locorum, dictorum, factorum diversitate facile delitescet infirmitas, tot se undique rebus, ex quibus aliquam apprehendas, offerentibus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 211:2)
Sin captus pravis cupidinibus ad inertiam et voluptates corporis pessum datus est, perniciosa libidine paulisper usus, ubi per socordiam vires tempus ingenium diffluxere, naturae infirmitas accusatur:
(살루스티우스, The Jugurthine War, 1장5)
Non accidit hoc ab infirmitate mentis, sed a novitate rei, quae inexercitatos, etiamsi non concutit, movet naturali in hoc facilitate corporis pronos.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 11 5:1)
Quaedam licet magna, licet certa sint, tamen ad illa turpi infirmitatis confessione non veniam.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 70 7:2)
ex infirmitate sua de virtute ferunt sententiam.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 71 22:3)
eadem enim infirmitate dolorem non aestimat, qua non exspectat;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 98 8:3)
Et dixit non suae infirmitatis sententiam:
(세네카, Controversiae, book 7, De moribus sit actio. Popillium parricidii reum Cicero defendit; absolutus est. proscriptum Ciceronem ab Antonio missus occidit Popillius et caput eius ad Antonium retulit. accusatur de moribus. 11:5)
multi autem sunt, quos liberales facit frontis infirmitas.
(세네카, 행복론, Liber II 3:6)
rursus, quae non producunt nec honestiorem faciunt, sed succurrunt infirmitate egestati, ignominiae, tacite danda sunt, ut nota sint solis, quibus prosunt.
(세네카, 행복론, Liber II 34:1)
Non est, quod quisquam excusationem mentis ingratae ab infirmitate atque inopia petat et dicat :
(세네카, 행복론, Liber II 135:2)
timent praeterea contemptum, et non rettulisse laedentibus gratiam infirmitas videtur, non clementia ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 40:4)
Nisi te, Marcia, scirem tam longe ab infirmitate muliebris animi quam a ceteris vitiis recessisse et mores tuos velut aliquod antiquum exemplar aspici, non auderem obviam ire dolori tuo, cui viri quoque libenter haerent et incubant, nec spem concepissem tam iniquo tempore, tam inimico iudice, tam invidioso crimine posse me efficere, ut fortunam tuam absolveres.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 2:1)
quo- cumque se movit, statim infirmitatis suae conscium, non omne caelum ferens, aquarum novitatibus flatuque non familiaris aurae et tenuissimis causis atque offensionibus morbidum, putre, causarium, fletu vitam auspicatum, cum interim quantos tumultus hoc tam contemptum animal movet !
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 62:4)
quartus ipsa infirmitate corporis faciebat indicium.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 135:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION