도구

도구

라틴어 문장 검색

Qui cum iussis pontificalibus obtemperantes memoratum opus adgredi coepissent, iamque aliquantulum itineris confecissent, perculsi timore inerti, redire domum potius, quam barbaram, feram, incredulamque gentem, cuius ne linguam quidem nossent, adire cogitabant, et hoc esse tutius communi consilio decernebant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXIII.4)
et mittens ad Aedilberctum mandauit se uenisse de Roma, ac nuntium ferre optimum, qui sibi obtemperantibus aeterna in caelis gaudia, et regnum sine fine cum Deo uiuo et uero futurum sine ulla dubietate promitteret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXV.9)
et tamen si in tribus his mihi obtemperare uultis, ut pascha suo tempore celebretis;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II. 1:20)
Si autem, inquit, is, qui tibi tanta taliaque dona ueraciter aduentura praedixerit, etiam consilium tibi tuae salutis ac uitae melius atque utilius, quam aliquis de tuis parentibus aut cognatis umquam audiuit, ostendere potuerit, num ei obtemperare, et monita eius salutaria suscipere consentis?
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XII. 2:12)
Quod cum frequenti uoce repeteret, nec tamen ei aliquis obtemperaret, ad extremum intulit:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. VIII.8)
Non enim habent regem idem Antiqui Saxones, sed satrapas plurimos suae genti praepositos, qui ingruente belli articulo mittunt aequaliter sortes, et, quemcumque sors ostenderit, hunc tempore belli ducem omnes sequuntur, huic obtemperant;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. X. 1:10)
sed quantum pro industria exteriori regi placens, tantum pro interna suimet neglegentia displicens.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIII.4)
Nunc omnes odit fastus, nunc displicet illi Quaecumque obposita est ianua dura sera.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 848)
Displiceas aliis:
(티불루스, Elegiae, 3권, Incerti Auctoris5)
haud displicet res Tullo, quamquam cum indole animi spe victoriae ferocior erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 241:1)
neque decretum exaudiri consulis prae strepitu et clamore poterat, neque cum decresset quisquam obtemperabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 286:2)
visus Iuppiter dicere sibi ludis praesultatorem displicuisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 391:2)
si plebeiae leges displicerent, at illi communiter legum latores et ex plebe et ex patribus, qui utrisque utilia ferrent quaeque aequandae libertatis essent sinerent creari.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 337:3)
ea res, quod magnae parti patrum displicere acta decemvirorum videbantur, spe per senatum finiendae potestatis eius multitudinem sedavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 527:1)
Quidquid patres faciunt displicet, sive illud pro plebe sive contra plebem est,' et quemadmodum servis suis vetant domini quicquam rei cum alienis hominibus esse pariterque in iis beneficio ac maleficio abstineri aequum censent, sic vos interdicitis patribus commercio plebis, ne nos comitate ac munificentia nostra provocemus plebem nec plebs nobis dicto audiens atque oboediens sit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 29:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION