도구

도구

라틴어 문장 검색

namque in eo spes est, unde est ardoris origo, restingui quoque posse ab eodem corpore flammam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 35:6)
quod cernere possis, sive virum suboles sivest muliebris origo.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 39:8)
an, credo, in tenebris vita ac maerore iacebat, donec diluxit rerum genitalis origo?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 5:13)
usque adeo properanter ab omnibus ignibus ei exitium celeri celeratur origine flammae.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 10:6)
Praeterea si nulla fuit genitalis origo terrarum et caeli semperque aeterna fuere, cur supera bellum Thebanum et funera Troiae non alias alii quoque res cecinere poëtae?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 13:1)
sic igitur tellus non est aliena repente allata atque auris aliunde obiecta alienis, sed pariter prima concepta ab origine mundi certaque pars eius, quasi nobis membra videntur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 21:5)
namque ubi sic fuerunt causarum exordia prima atque ita res mundi cecidere ab origine prima, conseque quoque iam redeunt ex ordine certo.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 25:9)
temptat enim dubiam mentem rationis egestas, ecquae nam fuerit mundi genitalis origo, et simul ecquae sit finis, quoad moenia mundi et taciti motus hunc possint ferre laborem, an divinitus aeterna donata salute perpetuo possint aevi labentia tractu inmensi validas aevi contemnere viris.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 41:5)
At specimen sationis et insitionis origo ipsa fuit rerum primum natura creatrix, arboribus quoniam bacae glandesque caducae tempestiva dabant pullorum examina supter;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 46:1)
omnia quae naturali ratione geruntur, et quibus e fiant causis apparet origo;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 24:7)
Et ne diutius lectoris desideria moremur, iam Decii et Postumiani sermo palam faciet quae huius colloquii vel origo fuerit vel ordo processerit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I(2). 7:2)
Hic Symmachus Coelius tuus, inquit, et historiam et verbum ex Originibus M. Catonis accepit, apud quem ita scriptum est:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 26:1)
Cum enim vestitus togae vel trabeae seu paludamenti nullum de se proprii nominis usum fecerit, quaero abs te, cur hoc de solo praetextae habitu usurpaverit vetustas, aut huic nomini quae origo contigerit?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 3:3)
Movet enim mihi Avienus noster nominis quaestionem, et ita originem eius efflagitat, tamquam fides ab eo generis exigenda sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 5:3)
Cuius mihi nunc et origo et causa dicenda est.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 6:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION