도구

도구

라틴어 문장 검색

egressis urbe Albanis Romanus passim publica privataque omnia tecta adaequat solo, unaque hora quadringentorum annorum opus quibus Alba steterat excidio ac ruinis dedit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 312:1)
legatos quoque ad sollicitandum Latium passim dimittunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 235:1)
non iam foro se tumultus continet sed passim totam urbem pervadit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 246:3)
multis passim agminibus per omnes vias cum clamore in forum curritur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 247:3)
ibi passim diripi atque incendi villas.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 272:4)
ventumque ad interitum servitiorum utique et plebis esset, ni consules providissent dimissis passim ad frumentum coemendum non in Etruriam modo dextris ab Ostia litoribus laevoque per Volscos mari usque ad Cumas, sed quaesitum in Sicilia quoque;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 370:1)
non iam sensim, ut ante, per centurionum principes postulant, sed passim omnes clamoribus agunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 503:3)
ibi iterum caesi fusique passim.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 526:3)
et cum improvidi effuso cursu insidias circa ipsum iter locatas superassent, palatique passim vaga, ut fit pavore iniecto, raperent pecora, subito ex insidiis consurgitur, et adversi et undique hostes erant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 560:1)
populationes erant, et velut ab arce Ianiculo passim in Romanum agrum impetus dabant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 570:4)
secuti dedita opera passim ad inlecebras propulsa pecora praecipitavere in insidias.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 571:1)
quod ubi in totam contionem pertulit rumor, sicut acies funditur duce occiso, ita dilapsi passim alii alio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 601:2)
negare volgo milites se ad contionem ituros, passimque exaudiri voces postulantium ut castra ex Volsco agro moveantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 652:1)
Aequos populationibus incursionibusque meliores esse, et multas passim manus quam magnam molem unius exercitus rectius bella gerere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 23:1)
adeo enim nullam spem non potiundi modo, sed ne adeundi quidem Romana moenia animus eorum cepit tectaque procul visa atque imminentes tumuli avertere mentes eorum, ut totis passim castris fremitu orto, quid in vasto ac deserto agro inter tabem pecorum hominumque desides sine praeda tempus tererent, cum integra loca, Tusculanum agrum opimum copiis, petere possent, signa repente convellerent transversisque itineribus per Labicanos agros in Tusculanos colles transirent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 75:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION