라틴어 문장 검색

Nam quod ad voluptatem pertinet, licet circumfundatur undique et per omnis vias influat animumque blandimentis suis leniat aliaque ex aliis admoveat, quibus totos partesque nostri sollicitet, quis mortalium, cui ullum superest hominis vestigium, per diem noctemque titillari velit et deserto animo corpori operam dare ?
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 27:1)
effugit tenui vulnere saucius et mortis dominus pertimuit mori.
(세네카, Hercules Furens 8:22)
amplectere ipsum potius et blanda prece lenire tempta, Parce iam, coniunx, precor, agnosce Megaram.
(세네카, Hercules Furens 14:40)
miserias lenit quies.
(세네카, 메데아 9:43)
Spes nulla tantum posse leniri malum, finisque flammis nullus insanis erit.
(세네카, 파이드라 5:1)
his ego constitui noctem lenire uocatis, et Venere ignota furta nouare mea.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 820)
at qualium, deus bone, quamque pretiosorum, quae si quis deportaret philosophaturus aut ad paludicolas Sygambros aut ad Caucasigenas Alanos aut ad equimulgas Gelonos, bestialium rigidarumque nationum corda cornea fibraeque glaciales procul dubio emollirentur egelidarentur neque illorum ferociam stoliditatemque, quae secundum beluas ineptit brutescit accenditur, rideremus contemneremus pertimesceremus.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Probo suo salutem 4:1)
accensum quis bile fera famulisque tumentem leniet ardentique in se deflectet ab ira?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus27)
avertit morti contermina virtus, ardet inexpleto saevi Mavortis amore, et fruitur dextra atque anima flagrante superbit, hicne hominum casus lenire et demere Fatis iura frequens?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권343)
"coeant in proelia fratres, vult gemitus lenire Creon:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권154)
Clementia est lenitis superioris adversus inferiorem.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, C9)
Nil non aut lenit aut domat diuturnitas.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 440)
unde necesse est, ut de eodem dono caelesti et timendo gaudeas, et gaudendo pertimescas.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXXI. 1:3)
pertimescas uero, ne inter signa, quae fiunt, infirmus animus in sui praesumtione se eleuet, et unde foras in honorem tollitur, inde per inanem gloriam intus cadat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXXI. 1:5)
Quod uidens episcopus, multum pertimuit, ac statim exsurgens leuauit eum, promittens se multum illi esse placatum, dum modo ille residens ad epulas tristitiam deponeret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIV. 2:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION