라틴어 문장 검색

Quid meruistis oves, placidum pecus, inque tuendos natum homines, pleno quae fertis in ubere nectar, mollia quae nobis vestras velamina lanas praebetis vitaque magis quam morte iuvatis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 12:4)
dum dubitant, seram pepulere crepuscula lucem, umbraque telluris tenebras induxerat orbi, cum deus in somnis opifer consistere visus ante tuum, Romane, torum, sed qualis in aede esse solet, baculumque tenens agreste sinistra caesariem longae dextra deducere barbae et placido tales emittere pectore voces:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 56:5)
Restitit hic agmenque suum turbaeque sequentis officium placido visus dimittere vultu corpus in Ausonia posuit rate:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 61:5)
non ego te genitum placida reor urbe Quirini, urbe meo quae iam non adeunda pede est, haec habet ora sinistri, sed scopulis, Ponti quos haec habet inque feris Scythiae Sarmaticisque iugis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 813)
da placidam fesso, lector amice, manum;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 12)
dum tecum vixi, dum me levis aura ferebat, haec mea per placidas cumba cucurrit aquas, qui cadit in plano - vix hoc tamen evenit ipsum - sic cadit, ut tacta surgere possit humo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 46)
nam neque iactantur moderatis aequora ventis, nec placidos portus hospita navis adit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 431)
ne noceam grato vereor tibi carmine, neve intempestivus nominis obstet honor, quod licet (et tutum est) intra tua pectora gaude meque tui memorem teque fuisse pium, utque facis, remis ad opem luctare ferendam, dum veniat placido mollior aura deo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 56)
tempore paret equus lentis animosus habenis, et placido duros accipit ore lupos;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 62)
nec mala te reddunt mitem placidumque iacenti nostra, quibus possint inlacrimare ferae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 83)
septimus hebdomadi venit superaddere sextae hunc numerum Christus, placidum qui conficit annum cuncta remittentem contractibus inlaqueata multimodis, hominemque hominis de morte levantem, inperfectus enim limus mortalis erat tunc:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3328)
Paulus, praeco Dei, qui fera gentium primus corda sacro perdomuit stilo, Christum per populos ritibus asperis inmanes placido dogmate seminans, inmansueta suas ut cerimonias gens pagana Deo sperneret agnito, actus turbinibus forte nigerrimis hibernum pelagus iam rate debili et vim navifragi pertulerat noti.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권1)
vix portu placido tuta quieverat victrix edomitis mille furoribus, vix adstricta suis iam retinaculis vectores stabili condiderat solo:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권15)
inclitus ergo parens patriae, moderator et orbis, nil egit prohibendo vagas ne pristinus error crederet esse deum nigrante sub aere formas, aut elementorum naturam, quae Patris ars est omnigeni, summa pro maiestate sacraret, vir solus cui cura fuit ne publica morum plaga cicatricem summa leviter cute clausam duceret, et latebram tabentis vulneris alte inpressam penitusque putri de pure peresam iuncta superficies medico fallente foveret, sed studuit quo pars hominis generosior intus viveret atque animam letali peste piatam nosset ab interno tutam servare veneno?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권23)
nempe Charon iugulis miserorum se duce dignas accipit inferias placatus crimine sacro, hae sunt deliciae Iovis infernalis, in istis arbiter obscuri placidus requiescit Averni.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권118)

SEARCH

MENU NAVIGATION