라틴어 문장 검색

Sunt autem privata nulla natura, sed aut vetere occupatione, ut qui quondam in vacua venerunt, aut victoria, ut qui bello potiti sunt, aut lege, pactione, condicione, sorte;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 29:1)
Omni Macedonum gaza, quae fuit maxima, potitus [est] Paulus tantum in aerarium pecuniae invexit, ut unius imperatoris praeda finem attulerit tributorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 101:5)
At vero Aratus Sicyonius iure laudatur, qui, cum eius civitas quinquaginta annos a tyrannis teneretur, profectus Argis Sicyonem clandestine introitu urbe est potitus, cumque tyrannum Nicoclem improviso oppressisset, sescentos exsules, qui locupletissimi fuerant eius civitatis, restituit remque publicam adventu suo liberavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 107:1)
Sed, ut laudandus Regulus in conservando iure iurando, sic decem illi, quos post Cannensem pugnam iuratos ad senatum misit Hannibal se in castra redituros ea, quorum erant potiti Poeni, nisi de redimendis captivis impetravissent, si non redierunt, vituperandi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 147:1)
itaque, cum patres rerum potirentur, numquam constitisse civitatis statum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 82:4)
Luciique Valerii Potiti et M. Horatii Barbati, hominum concordiae causa sapienter popularium, consularis lex sanxit, ne qui magistratus sine provocatione crearetur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 86:3)
498M Noster autem populus sociis defendendis terrarum iam omnium potitus est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 48:2)
plures vero boni in qua re publica rerum potientur, nihil poterit esse illa beatius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 68:3)
nullam capitaliorem pestem quam voluptatem corporis hominibus dicebat a natura datam, cuius voluptatis avidae libidines temere et ad potiendum incitarentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 51:4)
quod si istis ipsis voluptatibus bona aetas fruitur libentius, primum parvulis fruitur rebus, ut diximus, deinde eis, quibus senectus, etiam si non abunde potitur, non omnino caret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 62:1)
Omnino apud veteres, qui rerum potiebantur, iidem auguria tenebant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 129:6)
omnino apud veteres, qui rerum potiebantur, iidem auguria tenebant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 129:6)
an cuncter et tergiverser et iis me dem qui tenent, qui potiuntur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SEPTIMVS AD ATTICVM, letter 12 7:6)
existimat enim qui mare teneat eum necesse esse rerum potiri.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DECIMVS AD ATTICVM, letter 8 8:2)
nos quidem hoc sentimus, si exploratum tibi sit posse te illius regni potiri, non esse cunctandum, si dubium sit, non esse conandum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS: AD P. LENTVLVM, letter 7 6:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION