라틴어 문장 검색

una est de sitibus superiorum et quantitatibus eorum et passionibus propriis;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 10:2)
Propter hoc dicit Ptolemaeus, quod elector non nisi probabiliter et communiter iudicare debet, hoc est per causas superiores communes, quas propriae rerum causae frequentissime excludunt.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 11:2)
Cum enim semen masculi factivum sit et formativum per virtutem formativam, quam habet in semetipso, semper inducit formam masculi de intentione propria, nisi qualitate materiae impediatur, et ideo sexus femineus indicit ex defectu, nec natura particularis unquam intendit facere feminam;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 14:2)
sed cum melius fieri non possit ex natura universali, fit adiutorium generationis et non generans proprie;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 14:3)
Et sic ex virtute propria movet humorem, ex virtute solis influit vitam humori moto et ex virtute Veneris movet seminis genituram ad formas geniturae convenientes.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:15)
Quae exsufflatio et perforat et distendit materiam et perforando quidem facit vias venarum pulsatilium et quietarum et nervorum, extendendo autem distribuit uniuscuiusque membri materiam in locum proprium.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:26)
et ille posuit ea quorum proprium testimonium non habebat:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 11장 5:6)
Nonne tibi videtur Esau tamquam in agone victus, et propriae mentis infirmitate imparem se existimans cessisse victori coronam, quem videbat nullis passionum illecebris inflecti, quarum ipse pulverem sustinere non poterat?
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 4장 2:9)
Plerique inter epulas fudere animas, et mensas proprio replevere sanguine.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 5장 5:12)
Arrogare eventus sibi hebetis cordis est, et bonum quod agit vel quod a Deo consequitur, propriis virtutibus vindicare, nec auctoris deputare gratiae, sed ipsum se suorum bonorum auctorem ducere.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 7장 2:14)
Ille enim justificatur qui peccatum proprium confitetur, sicut locutus est ipse Dominus:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 9장 3:9)
In quibus figura agni praecessit mysteriis verum venturum levitem, qui proprii corporis passione tolleret peccatum mundi.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 3장 3:14)
ita quem peccati proprii poenitet, quod aut imprudenter aut invitus admisit, si levitarum adhaereat incolatui, et ab illis praeceptoribus qui Dei mandata dispensant, recedendum non putet, lex ipsa ab omni eum commissi flagitii poena supplicioque liberat.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 4장 2:9)
Non potest de alieno testimonio queri, qui crimem proprio facinore confitetur.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 9장 5:8)
Et foris igitur et intus apta compage connexum sibi adhaeret, et habitudine propria quam --- Graeci dicunt, tenetur;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 6장 4:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION