도구

도구

라틴어 문장 검색

dic mihi nunc quaeso, die, antiquissime divom, respondes his, Iane pater?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI209)
ille petit veniam, quotiens non abstinet uxor concubitu sacris observandisque diebus magnaque debetur violato poena cadurco et movisse caput visa est argentea serpens;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI269)
illius lacrimae meditataque murmura praestant ut veniam culpae non abnuat, ansere magno scilicet et tenui popano corruptus, Osiris.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI270)
quaedam cum prima resecentur crimina barba, indulge veniam pueris:
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII65)
namque ibi fortunae veniam damus, alea turpis, turpe et adulterium mediocribus:
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI56)
vivat Pacuvius quaeso vel Nestora totum, possideat quantum rapuit Nero, montibus aurum exaequet, nec amet quemquam nec ametur ab ullo.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII37)
quisnam hominum veniam dare quisve deorum ventribus abnueret dira atque inmania passis, et quibus illorum poterant ignoscere manes, quorum corporibus vescebantur?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV39)
Reliquias fusi exercitus validissima civitas Lancea excipit, ubi cum locis adeo certatum est, ut, cum in captam urbem faces poscerentur, aegre dux impetraverit veniam, ut victoriae Romanae stans potius esset quam incensa monumentum.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CANTABRICUM ET ASTURICUM 12:1)
summa etiam cum vis violenti per mare venti induperatorem classis super aequora verrit cum validis pariter legionibus atque elephantis, non divom pacem votis adit ac prece quaesit ventorum pavidus paces animasque secundas?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 41:8)
Ideoque veniam gratiamque malae existimationis, si quid esset erratum, postulavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 14:5)
nam petere veniam solemus aut cum inprudentes erravimus aut cum noxam imperio conpellentis admisimus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 15:3)
Permagna me, inquit, abs te, Postumiane, cum ex aliis tum hoc maxime gratia fateor obstrictum, quod a Praetextato veniam postulando mihi in coenam vacuefecisti locum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 10:1)
Bona verba quaeso, Praetextatus morali, ut adsolet, gravitate subiecit, nec insolenter parentis artium antiquitatis reverentiam verberemus, cuius amorem tu quoque dum dissimulas magis prodis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 4:1)
Et quia sacrorum omnium praesulem esse te, Vetti Praetextate, divina voluerunt, perge, quaeso, rationem mihi tantae sub uno nomine in nominibus diversitatis aperire.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 1:3)
Bona verba quaeso, Praetextatus ait, circa reverentiam tantum Socraticae maiestatis:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 4:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION