라틴어 문장 검색

tutaeque per illud murmure blanditiae minimo transire solebant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 8:12)
Ut tamen accessit natus matrique salutem attulit et parvis adduxit colla lacertis mixtaque blanditiis puerilibus oscula iunxit, mota quidem est genetrix infractaque constitit ira invitique oculi lacrimis maduere coactis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 47:21)
sed simul ex nimia mentem pietate labare sensit, ab hoc iterum est ad vultus versa sororis inque vicem spectans ambos "cur admovet" inquit "alter blanditias, rapta silet altera lingua?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 47:22)
Ast ubi blanditiis agitur nihil, horridus ira, quae solita est illi nimiumque domestica vento, "et merito!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 53:6)
Forsitan addiderim (sic me mea fata trahebant) blanditias plures et tu mihi magna voluptas, dicere sim solitus, tu me reficisque fovesque, tu facis, ut silvas, ut amem loca sola;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 65:7)
Et modo blanditias adhibet, modo grata puellis munera fert illi conchas teretesque lapillos et parvas volucres et flores mille colorum liliaque pictasque pilas et ab arbore lapsas Heliadum lacrimas;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 32:10)
Haec et blanditiis et amando et amare fatendo Cyllaron una tenet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 42:2)
pudor est promissa precesque blanditiasque meas contemptaque verba referre.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 4:6)
est et in obscenos commixta tragoedia risus, multaque praeteriti verba pudoris habet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1191)
Solum, aqua, montes, omnia sunt Dei blanditia.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 107:3)
Risu omnes qui aderant emoriri:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 1108)
Inversa verba, eversas cervices tuas, Gemitus, screatus, tussis, risus abstine.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 2, scene 3279)
Nam nemo illorum quisquam, scito, ad te venit Quin ita paret sese abs te ut blanditiis suis Quam minimo pretio suam voluptatem expleat.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 1, scene 113)
Incipe, parve puer, risu cognoscere matrem, matri longa decem tulerunt fastidia menses.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA IV.32)
Nec non Ausonii, Troia gens missa, coloni versibus incomptis ludunt risuque soluto oraque corticibus sumunt horrenda cavatis et te, Bacche, vocant per carmina laeta tibique oscilla ex alta suspendunt mollia pinu.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 18:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION