라틴어 문장 검색

Eodem tempore Odoacar rex memor factus quod a viro sancto praedictum audierat, statim familiariter litteras ad eum dirigens, siqua speranda duceret, dabat suppliciter optionem.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 10장 3:2)
Et mittens legationem Theodericus, Festum, caput senati, ad Zenonem imperatorem, et ab eodem sperans vestem se induere regiam.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 11장 5:4)
mater enim iam spoponderat virum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 12장 6:4)
Sic enim oblectavit vicinas gentes, ut se illi sub foedus darent aliae gentes, sibi eum regem sperantes.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 12장 16:2)
Et Saxones perterriti omnes ad locum, ubi Lippia consurgit, venientes ex omni parte et reddiderunt patriam per wadium omnes manibus eorum et spoponderunt se esse christianos et sub dicione domni Caroli regis et Francorum subdiderunt.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 776 66:3)
Cumque Saxones convicti in omnibus se culpabiles recognovissent, obsides regi offerentes, accepitque eorum terciam partem in obsidionem generis masculini, et spoponderunt se ultra non fallere, sed antiqua illorum infelicitas eos non permisit, et domno rege inde recedente, statim foedus irrumpentes.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 14:3)
Ibique leudes imperatoris coniurationes suas postposuerunt, relinquentes autem eum solum, reversique sunt ad Lotharium, ei fidem iuramentis spoponderunt, et imperator vero illorum coniuge simul et regno privatus, merens adflictusque in dominium filiorum advenit.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 51:3)
Mus abit et grates reddit, si reddere possit Spondet opem.
(ANONYMUS NEVELETI, De leone et mure 20:14)
Vult lupus ut pariat maturum sucula fetum, Seque noui curam spondet habere gregis.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et sue 27:1)
Sperare licet.
(ANONYMUS NEVELETI, De leporibus et ranis 31:5)
Speret qui metuit.
(ANONYMUS NEVELETI, De leporibus et ranis 31:15)
Namque die fixo debita spondet ouis.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo et oue et lupo 34:4)
Vulpe uocante uenit, speratque ciconia cenam.
(ANONYMUS NEVELETI, De uulpe et ciconia 36:1)
sperat,abitque timor.
(ANONYMUS NEVELETI, De pastore et leone 44:22)
A multis fert multa procis, ex omnibus unum Eligit, huic ueri spondet amoris opes.
(ANONYMUS NEVELETI, De iuuene et Thayde 53:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION