라틴어 문장 검색

non fuit exuuiis tantis Cornelia damnum:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 1127)
quid vos eloquii canam Latini, Arpinas, Patavine, Mantuane, et te, comica qui doces, Terenti, et te, tempore qui satus severo Graios, Plaute, sales lepore transis, et te multimoda satis verendum scriptorum numerositate, Varro, et te, qui brevitate, Crispe, polles, et qui pro ingenio fluente nulli, Corneli Tacite, es tacendus ori, et te Massiliensium per hortos sacri stipitis, Arbiter, colonum Hellespontiaco parem Priapi, et te carmina per libidinosa notum, Naso tener, Tomosque missum, quondam Caesareae nimis puellae ficto nomine subditum Corinnae?
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium37)
Burdigala, Petrogorii, Ruteni, Lemovices, Gabalitani, Helusani, Vasates, Convenae, Auscenses, multoque iam maior numerus civitatum summis sacerdotibus ipsorum morte truncatus nec ullis deinceps episcopis in de-functorum officia suffectis, per quos utique minorum ordinum ministeria subrogabantur, latum spiritalis ruinae limitem traxit, quam fere constat sic per singulos dies morientum patrum proficere defectu, ut non solum quoslibet haereticos praesentum verum etiam haeresiarchas priorum temporum potuerit inflectere:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Domino Papae Basilio salutem 7:2)
Saturnum itaque, si quantum litterae docent, neque Diodorus Graecus aut Thallus neque Cassius Severus aut Cornelius Nepos neque ullus commentator eiusmodi antiquitatum aliud quam hominem promulgaverunt, si quantum rerum argumenta, nusquam invenio fideliora quam apud ipsam Italiam, in qua Saturnus post multas expeditiones postque Attica hospitia consedit, exceptus a Iano, vel Iane, ut Salii volunt.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 10장 7:1)
Hanc Cornelius Tacitus suspicionem eiusmodi dei inservit.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 16장 1:2)
At enim idem Cornelius Tacitus, sane ille mendaciorum loquacissimus, in eadem historia refert Gnaeum Pompeium, cum Hierusalem cepisset proptereaque templum adisset speculandis Iudaicae religionis arcanis, nullum illic reperisse simulacrum.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 16장 3:1)
et duo pallia utrorumque metropolitanorum, id est Honorio et Paulino, direximus, ut, dum quis eorum de hoc saeculo ad auctorem suum fuerit arcessitus, in loco ipsius alter episcopum ex hac nostra auctoritate debeat subrogare.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XVII. 1:13)
regnum eum adfectare fama ferebat, quia nec collegam subrogaverat in locum Bruti et aedificabat in summa Velia:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 70:1)
quas cum solus pertulisset, ut sua unius in his gratia esset, tum demum comitia collegae subrogando habuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 80:1)
ceterum, sive illud domesticum sive publicum fuit iudicium, damnatur Servio Cornelio Q. Fabio consulibus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 454:1)
hae tenuere contentiones usque ad comitia consulis subrogandi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 209:1)
consules creati Q. Fabius Vibulanus tertium et L. Cornelius Maluginensis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 239:1)
Q. Fabio L. Cornelio consulibus principio anni statim res turbulentae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 240:1)
Fabio ut legiones Antium duceret datum, Cornelio ut Romae praesidio esset, ne qua pars hostium, qui Aequis mos erat, ad populandum veniret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 241:2)
commeatum ab Roma consul Cornelius subvehit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 251:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION