도구

도구

라틴어 문장 검색

Quintus pater quartum' fit consul, et Pompeius timide, quod in theatro, ne adscriberet 'consul tertium' aut 'tertio,' extremas litteras non scripsit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, I 7:5)
LIBRUM esse Democriti, nobilissimi philosophorum, De Vi et Natura Chamaeleontis eumque se legisse Plinius Secundus in Naturalis Historiae vicesimo octavo refert, multaque vana atque intoleranda auribus deinde quasi a Democrito scripta tradit, ex quibus pauca haec inviti meminimus, quia pertaesum est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XII 2:1)
Sed Q. Claudius in vicesimo primo Annali insolentius paulo hac figura est ita usus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XIII 5:1)
Itemque Claudi in vicesimo tertio Annali verba haec sunt:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XIII 5:3)
Die pristini, die crastini et die quarti et die quinti qui elegantius locuti sint dixisse, non ut ea nunc vulgo dicuntur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXIV 1:1)
DIE quarto et die quinto, quod Graeci εἰσ τετάρτην και` εἰσ πέμπτην dicunt, ab eruditis nunc quoque dici audio, et qui aliter dicit pro rudi atque indocto despicitur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXIV 2:1)
Item rumpia genus teli est Thraecae nationis, positumque hoc vocabulum in Quinti Enni Annalium XIV.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXV 5:1)
Vocabulum autem ipsum multae idem M. Varro in uno vicesimo Rerum Humanarum non Latinum, sed Sabinum esse dicit, idque ad suam memoriam mansisse ait in lingua Samnitium, qui sunt a Sabinis orti.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, I 6:1)
Proelium factum depugnatumque pro castris scripsisse et item in quinto:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, III 3:3)
In libro enim vicesimo secundo Epistularum Moralium quas ad Lucilium conposuit, deridiculos versus Q. Ennium de Cetego antiquo viro fecisse hos dicit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 4:1)
DESCRIPTUM definitumque est a Quinto Ennio in Annali septimo graphice admodum sciteque sub historia Gemini Servili, viri nobilis, quo ingenio, qua comitate, qua modestia, qua fide, qua linguae parsimonia, qua loquendi opportunitate, quanta rerum antiquarum morumque veterum ac novorum scientia quantaque servandi tuendique secreti religione, qualibus denique ad muniendas vitae molestias fomentis, levamentis, solacis amicum esse conveniat hominis genere et fortuna superioris.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, IV 2:1)
Quintus autem Metellus Numidicus, in oratione quam De Triumpho Suo dixit, his verbis usus est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, IX 4:2)
Praeter huius autem verbi notionem adscribendam esse hanc ex oratione Quinti Metelli existimavi, ut definiremus Socratis esse decretum:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, IX 7:1)
Cum hoc in ea Capitonis epistula legissemus, id ipsum postea in M. Varronis Rerum Humanarum uno et vicesimo libro enarratius scriptum invenimus, verbaque ipsa super ea re Varronis adscripsimus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XII 6:1)
Sed ego, qui tum adsiduus in libris M. Varronis fui, cum hoc quaeri dubitarique animadvertissem, protuli unum et vicesimum Rerum Humanarum, in quo ita scriptum fuit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XIII 5:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION