도구

도구

라틴어 문장 검색

ex tanto intervallo auditus convertit ora hominum in se, causamque sermonibus praebuit, indigno iniuriam a populo factam, magnoque id damno fuisse quod tam gravi bello nec opera nec consilio talis viri usa res publica esset:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 510:1)
quia periculosissimus annus inminere videbatur, neque consules in re publica erant, in consules designatos omnes versi, quam primum eos sortiri provincias et praesciscere quam quisque eorum provinciam, quem haberet, volebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 523:1)
vicit tamen auctoritas senatus ut positis simultatibus communi animo consilioque administrarent rem publicam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 527:1)
senatus liberam potestatem consulibus fecit et supplendi unde vellent et eligendi de omnibus exercitibus quos vellent, permutandique et ex provinciis quo e re publica censerent esse traducendi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 573:1)
consules diversis itineribus profecti ab urbe velut in duo pariter bella distenderant curas hominum, simul recordantium, quas primus adventus Hannibalis intulisset Italiae clades, simul cum illa angeret cura, quos tam propitios urbi atque imperio fore deos ut eodem tempore utrobique res publica prospere gereretur?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 593:1)
postea, cum in Hispania alia super aliam clades duobus egregiis ducibus duos exercitus ex parte delesset, multa secunda in Italia Siciliaque gesta quassatam rem publicam excepisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 596:1)
qui ubi ad consulem pervenerunt, litteraeque lectae per interpretem sunt, et ex captivis percunctatio facta, tum Claudius non id tempus esse rei publicae ratus quo consiliis ordinariis provinciae suae quisque finibus per exercitus suos cum hoste destinato ab senatu
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 641:2)
illos praesidia rei publicae, vindices urbis Romanae imperiique appellabant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 667:2)
Hannibal, tanto simul publico familiarique ictus luctu, agnoscere se fortunam Carthaginis fertur dixisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 749:2)
inter consules ita per litteras convenit ut, quem ad modum uno animo rem publicam gessissent, ita, quamquam ex diversis regionibus convenirent, uno tempore ad urbem accederent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 124:1)
non salutabant modo universi circumfusi, sed contingere pro se quisque victrices dextras consulum cupientes, alii gratulabantur, alii gratias agebant, quod eorum opera incolumis res publica esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 126:1)
In senatu cum more omnium imperatorum expositis rebus ab se gestis postulassent ut pro re publica fortiter feliciterque administrata et deis immortalibus haberetur honos et ipsis triumphantibus urbem inire liceret, se vero ea quae postularent decernere patres merito deorum primum, dein secundum deos consulum responderunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 127:1)
nam neque ipse se obtulit in tam recenti volnere publico privatoque neque lacessierunt quietum Romani:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 174:2)
et quoniam fors eos sub uno tecto esse atque ad eosdem penates voluisset, contrahere ad conloquium dirimendarum simultatium causa est conatus, Scipione abnuente aut privatim sibi ullum cum Poeno odium esse quod conloquendo finiret, aut de re publica quicquam se cum hoste agere iniussu senatus posse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 273:2)
et P. Scipionem deum benignitate et rem publicam esse gratiae referendae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 376:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION