라틴어 문장 검색

Quod profecto vitium, si te bene novi, amas in nobis et, cum omnia bona optes carissimis et familiarissimis tuis, ab hoc eos sanare metuis.
(아우구스티누스, 편지들, 1. (A. D. 386 Epist. II) Zenobio Augustinus4)
Invigilo tamen, quantum queo, et nitor, ut nihil amem, quod abesse a me invito potest.
(아우구스티누스, 편지들, 1. (A. D. 386 Epist. II) Zenobio Augustinus7)
Quod dum officio, commoneo te interim, qualiscumque sis, inchoatam tecum disputationem perficiendam, si curae nobismet ipsis sumus.
(아우구스티누스, 편지들, 1. (A. D. 386 Epist. II) Zenobio Augustinus8)
Mirum admodum est, quam mihi praeter spem evenerit, quod.
(아우구스티누스, 편지들, 2. (A. D. 387 Epist. IV) Nebridio Augustinus 1:1)
Quod nolo in eam partem accipias, ut nos in his rebus quasi ad quandam mentis iuventutem firmioris intellegentiae robore pervenisse existimes.
(아우구스티누스, 편지들, 2. (A. D. 387 Epist. IV) Nebridio Augustinus 2:1)
Quod ita non esset, nisi magis essent illa, quae intellegimus, quam ista, quae cernimus.
(아우구스티누스, 편지들, 2. (A. D. 387 Epist. IV) Nebridio Augustinus 2:7)
Numquam aeque quicquam tuarum inquisitionum me in cogitando tenuit aestuantem atque illud, quod recentissimis tuis litteris legi, ubi nos arguis quod consulere neglegamus, ut una nobis vivere liceat.
(아우구스티누스, 편지들, 3. (A. D. 389 Epist. X) Nebridio Augustinus 1:1)
Huc accedit infirmitas corporis, qua ego quoque, ut nosti, non valeo, quod volo, nisi omnino desinam quicquam plus velle, quam non valeo.
(아우구스티누스, 편지들, 3. (A. D. 389 Epist. X) Nebridio Augustinus 1:15)
Quod si in natura humana talis vita non cadit, cur aliquando evenit ista securitas?
(아우구스티누스, 편지들, 3. (A. D. 389 Epist. X) Nebridio Augustinus 3:1)
Tu enim huic pelliculae facilius ignosces, quia differri non potuit, quod ei scripsi, et tibi non scribere etiam ineptissimum existimavi.
(아우구스티누스, 편지들, 4. (A. D. 386 Epist. XV) 1:2)
Scripsi quiddam de catholica religione, quantum dominus dare dignatus est, quod tibi volo ante adventum meum mittere, si charta interim non desit.
(아우구스티누스, 편지들, 4. (A. D. 386 Epist. XV) 1:4)
quod in ultima epistula me participem domestici tui gaudii facere voluisti.
(아우구스티누스, 편지들, 4. (A. D. 386 Epist. XV) 2:2)
Avens crebro tuis affatibus laetificari et instinctu tui sermonis, quod me paulo ante iucundissime salva caritate pulsasti, paria redhibere non destiti, ne silentium meum paenitudinem appellasses.
(아우구스티누스, 편지들, 5. (A. D. 390 Epist. XVI) 1:1)
Quod si acciderit, erit damnum chartulae, non nostri sermonis, cuius exemplar penes omnes religiosos perpetuo retinebo.
(아우구스티누스, 편지들, 5. (A. D. 390 Epist. XVI) 4:4)
Sed illud plane, quod tales deos quaedam dei unius magni membra esse dixisti, admoneo, quia dignaris, ut ab huius modi sacrilegis facetiis te magnopere abstineas.
(아우구스티누스, 편지들, 6. (A. D. 390 Epist. XVII) 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION