도구

도구

라틴어 문장 검색

Hanc igitur similitudinem qui imitatione adsequi volet, cum exercitationibus crebris atque magnis tum scribendo maxime persequatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 96:1)
quod ego maxime iudicare potui in ea causa, quam ille contra me apud centumviros pro fratribus Cossis dixit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 98:6)
in qua nihil illi defuit, quod non modo copiosus, sed etiam sapiens orator habere deberet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 98:7)
quarum rerum neglegentia plerasque causas et maxime privatas - sunt enim multo saepe obscuriores - videmus amitti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 100:11)
itaque cum haec duo nobis quaerenda sint in causis, primum quid, deinde quo modo dicamus, alterum, quod totum arte tinctum videtur, tametsi artem requirit, tamen prudentiae est paene mediocris quid dicendum sit videre;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 120:2)
] Ea vero quem ad modum inlustrentur, praesto est, qui omnis docere possit, qui hoc primus in nostros mores induxit, qui maxime auxit, qui solus effecit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 121:3)
In quibus hoc non maxime enituit quod tibi omnes dant, acumen quoddam singulare, sed haec ipsa, quae nunc ad me delegare vis, ea semper in te eximia et praestantia fuerunt.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 125:5)
Tum Catulus 'ego vero' inquit 'in vobis hoc maxime admirari soleo, quod, cum inter vos in dicendo dissimillimi sitis, ita tamen uterque vestrum dicat, ut ei nihil neque a natura denegatum neque a doctrina non delatum esse videatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 126:1)
quo modo nunc se istorum artes habent, pertimescenda est multitudo causarum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 140:3)
Adrisit hic Crassus leniter et 'pertexe modo,' inquit 'Antoni, quod exorsus es;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 145:1)
ubi eum locum omnem cogitatione saepseris, si modo usum rerum percallueris, nihil te effugiet atque omne, quod erit in re, occurret atque incidet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 147:1)
nam et omne, quod eloquimur sic, ut id aut esse dicamus aut non esse, et, si simpliciter dictum sit, suscipiunt dialectici, ut iudicent, verumne sit an falsum, et, si coniuncte sit elatum et adiuncta sint alia, iudicant, rectene adiuncta sint et verane summa sit unius cuiusque rationis, et ad extremum ipsi se compungunt suis acuminibus et multa quaerendo reperiunt non modo ea, quae iam non possint ipsi dissolvere, sed etiam quibus ante exorsa et potius detexta prope retexantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 158:1)
quod autem argumentorum genus cuique causarum generi maxime conveniat, non est artis exquisitae praescribere, sed est mediocris ingeni iudicare, neque enim nunc id agimus, ut artem aliquam dicendi explicemus, sed ut doctissimis hominibus usus nostri quasi quaedam monita tradamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 175:1)
Hic igitur locis in mente et cogitatione defixis et in omni re ad dicendum posita excitatis, nihil erit quod oratorem effugere possit non modo in forensibus disceptationibus, sed omnino in ullo genere dicendi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 175:2)
Valet igitur multum ad vincendum probari mores et instituta et facta et vitam eorum, qui agent causas, et eorum, pro quibus, et item improbari adversariorum, animosque eorum, apud quos agetur, conciliari quam maxime ad benevolentiam cum erga oratorem tum erga illum, pro quo dicet orator.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 182:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION