도구

도구

라틴어 문장 검색

cum aedilitatem P. Crassus peteret eumque maior natu et iam consularis Ser.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 239:2)
ut eidem Carboni tribuno plebis alia tum mente rem publicam capessenti P. Africanus de Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 106:3)
Quod enim ornamentum, quae vis, qui animus, quae dignitas illi oratori defuit, qui in causa peroranda non dubitavit excitare reum consularem et eius diloricare tunicam et iudicibus cicatrices adversas senis imperatoris ostendere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 124:3)
simulasse te et aliquid quaesisse perspicuum est, quod Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 170:6)
ego, homo censorius, vix satis honeste viderer seditiosum civem et in hominis consularis calamitate crudelem posse defendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 198:2)
neque reges ex hac civitate exigi neque tribunos plebis creari neque plebiscitis totiens consularem potestatem minui neque provocationem, patronam illam civitatis ac vindicem libertatis, populo Romano dari sine nobilium dissensione potuisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 199:3)
ut, cum Q. Opimius consularis, qui adulescentulus male audisset, festivo homini Egilio, qui videretur mollior nec esset, dixisset "quid tu, Egilia mea?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 277:1)
Placet etiam mihi illud Scipionis illius, qui Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 285:1)
Consularem se [esse] hominem et censorium?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 364:3)
Haec fuit P. Crassi illius veteris, haec Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 134:1)
Luciique Valerii Potiti et M. Horatii Barbati, hominum concordiae causa sapienter popularium, consularis lex sanxit, ne qui magistratus sine provocatione crearetur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 86:3)
nam etiam Spartae regnante Theopompo sunt item quinque, quos illi ephoros appellant, in Creta autem decem, qui cosmoe vocantur, ut contra consulare imperium tribuni pl.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 92:3)
Asia Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 58:1)
Albinus, homines consulares, nostri fere aequales, deplorare solebant, tum quod voluptatibus carerent, sine quibus vitam nullam putarent, tum quod spernerentur ab eis, a quibus essent coli soliti;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 10:4)
multa in eo viro praeclara cognovi, sed nihil admirabilius quam quo modo ille mortem fili tulit, clari viri et consularis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 16:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION