라틴어 문장 검색

sentit enim vim quisque suam quod possit abuti.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 36:2)
at nos nil laedit veste carere purpurea atque auro signisque ingentibus apta, dum plebeia tamen sit, quae defendere possit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 48:7)
Ac primum aestimo, quod haec nomina, quae sunt festorum dierum neutralia carentque numero singulari, diversae conditionis esse voluerunt ab his nominibus quae utroque numero figurantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 9:1)
Non aliter dicti Scipiones, nisi quod Cornelius qui cognominem patrem luminibus carentem pro baculo regebat Scipio cognominatus nomen ex cognomine posteris dedit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 26:2)
Nec aestimatur ratione caelesti carere ipsa divisio:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 11:2)
diem igitur, qui vel nocturnis caret tenebris, Iovis fiduciam Tusco nomine vocaverunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 15:3)
verum sacratissima et augustissima Aegyptii cum religione venerantur, ultraque memoriam, quae apud illos retro longissima est, ut carentem initio colunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 7:2)
Quia Saturnalibus optimo dierum, ut ait Veronensis poeta, nec voluptas nobis ut Stoicis tamquam hostis repudianda est, nec ut Epicureis summum bonum in voluptate ponendum, excogitemus alacritatem lascivia carentem:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 8:1)
sed indulgentia tam fortunae quam patris abutebatur, cum alioquin litterarum amor multaque eruditio, quod in illa domo facile erat, praeterea mitis humanitas minimeque saevus animus ingentem feminae gratiam conciliarent, mirantibus qui vitia noscebant tantam pariter diversitatem.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 2:2)
Servius Sulpicius religionem esse dictam tradidit quae propter sanctitatem aliquam remota ac seposita a nobis sit, quasi a relinquendo dicta ut a carendo cerimonia.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 8:2)
Ea quoque quae incuriose transmittuntur a legentium plebe non carent profunditate.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 1:1)
sed, quod fatendum est, in illa virtutum abundantia vitiis quoque aetas illa non caruit, e quibus nonnulla nostro seculo morum sobrietate correcta sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 2:4)
sed quia in adsertionem nostrae emendationis alia ex aliis proferenda se suggerunt, de piscibus non omitto, sed differo dum de alia lascivia qua nunc caremus ammoneo.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 3:2)
Ut sceptrum hoc (dextra sceptrum nam forte gerebat) Numquam fronde levi fundet virgulta neque umbram, Cum semel in silvis imo de stirpe recisum Matre caret, posuitque comas et brachia ferro, Olim arbos, nunc artificis manus aere decoro Inclusit, patribusque dedit gestare Latinis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 14:1)
Di Iovis in tectis casum miserantur inanem Amborum et tantos mortalibus esse labores, quibus ipsi scilicet carent.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 14:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION