도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed in eo genere, in quo quale sit quid, ambigitur, exsistit etiam ex scripti interpretatione saepe contentio, in quo nulla potest esse nisi ex ambiguo controversia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 110:1)
nam illud ipsum, quod scriptum a sententia discrepat, genus quoddam habet ambigui;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 110:2)
ita fit, ut unum genus in eis causis, quae propter scriptum ambiguntur, relinquatur, si est scriptum aliquid ambigue.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 110:6)
Ambiguorum autem cum plura genera sunt, quae mihi videntur ei melius nosse, qui dialectici appellantur, hi autem nostri ignorare, qui non minus nosse debeant, tum illud est frequentissimum in omni consuetudine vel sermonis vel scripti, cum idcirco aliquid ambigitur, quod aut verbum aut verba sint praetermissa.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 111:1)
Ex ambiguo dicta vel argutissima putantur, sed non semper in ioco, saepe etiam in gravitate versantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 250:1)
Ambigua sunt in primis acuta atque in verbo posita, non in re;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 253:1)
Ambiguum per se ipsum probatur id quidem, ut ante dixi, vel maxime;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 254:4)
quod si admixtum est etiam ambiguum, fit salsius;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 255:3)
addito ambiguo [altero genere ridiculi], fuit, ut mihi quidem videtur, salsissimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 255:11)
Sed cum plura sint ambigui genera, de quibus est doctrina quaedam subtilior, attendere et aucupari verba oportebit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 256:1)
Latine scilicet dicendo, verbis usitatis ac proprie demonstrantibus ea, quae significari ac declarari volemus, sine ambiguo verbo aut sermone, non nimis longa continuatione verborum, non valde productis eis, quae similitudinis causa ex aliis rebus transferuntur, non discerptis sententiis, non praeposteris temporibus, non confusis personis, non perturbato ordine.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 49:1)
aut, si ambigue scriptum non sit, vel a verbis voluntatem et sententiam scriptoris abducere vel alio se eadem de re contrarie scripto defendere, tum disceptatio ex scripti contentione exsistit, ut in ambiguis disceptetur quid maxime significetur, in scripti sententiaeque contentione utrum potius iudex sequatur, in contrariis scriptis utrum magis comprobandum sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 31장 2:2)
Sunt igitur ambigui duobus adversariis praecepta communia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 38장 1:4)
Sin scripta inter sese dissentient, tanta series artis est et sic inter se sunt pleraque conexa et apta, ut, quae paulo ante praecepta dedimus ambigui quaeque proxime sententiae et scripti, eadem ad hoc genus causae tertium transferantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 39장 2:3)
nam quibus locis in ambiguo defendimus earn significatio- nem quae nos adiuvat, eisdem in contrariis legibus nostra lex defendenda est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 39장 3:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION