라틴어 문장 검색

Multi, tamen, Washingtonium, in eum gravius aequo animadvertisse dicebant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.88)
Tres mihi conuiuae prope dissentire uidentur,poscentes uario multum diuersa palato.
(호라티우스의 두번째 편지, 236)
quidquid sum ego, quamvisinfra Lucili censum ingeniumque, tamen me cum magnis vixisse invita fatebitur usqueinvidia et fragili quaerens inlidere dentemoffendet solido—nisi quid tu, docte Trebati,dissentis.
(호라티우스의 풍자, 2권, 01장46)
Animadverte, frater:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 5:10)
Sordes vestium candidae mentis indicio sint, vilis tunica contemptum saeculi probet ita dumtaxat, ne animus tumeat, ne habitus sermoque dissentiat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 7:2)
Stricti enim et in pace gladii, animadversumque in eos, qui se sponte dediderant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE MARIANUM 23:4)
De supplicio agentibus, Caesar parcendum dignitati, Cato animadvertendum pro scelere censebant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CATILINAE 10:2)
praeterea meminisse iacet languetque sopore, nec dissentit eum mortis letique potitum iam pridem, quem mens vivom se cernere credit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 25:16)
Quo in loco animadvertendum est non solum quod noctu concubia, sed quod etiam qua noctu dixerit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 18:1)
In hoc, inquit, Saturni cultu, quem deorum principem dicitis, ritus vester ab Aegyptiorum religiosissima gente [dissentit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 14:1)
Nam et Graeci, cum animadverterent temere se trecentis quinquaginta quattuor diebus ordinasse annum (quoniam appareret de solis cursu, qui trecentis sexaginta quinque diebus et quadrante zodiacum conficit, deesse anno suo undecim dies et quadrantem), intercalares stata ratione commenti sunt, ita ut octavo quoque anno nonaginta dies, ex quibus tres menses tricenum dierum conposuerunt, intercalarent.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 9:1)
et iam primum animadverto duos quos eloquentissimos antiqua aetas tulit, comicum Plautum et oratorem Tullium, eos ambos etiam ad iocorum venustatem ceteris praestitisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 10:2)
Multi, ut aestimo, in hoc a Varrone dissentiunt, qui in illa lepidissima satira Menippea, quae inscribitur Nescis quid vesper vehat, de secunda mensa placentas removit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 2:2)
Quidam nomen eius animadversum putant, quod potens sit vitae tolerandae:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 15:1)
Unde hoc esse animadvertimus?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 15:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION