라틴어 문장 검색

De his, quae Lysias cognatus regis concessit vobis, et nos consentimus.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 11장35)
Sed sibi semper mentiens imprudentia rerum merita non potest immutare nec mihi Socratico decreto fas esse arbitror uel occuluisse ueritatem uel concessisse mendacium.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:12)
Quouis iudice de opum dignitatumque me cum possessione contende et si cuiusquam mortalium proprium quid horum esse monstraueris ego iam tua fuisse quae repetis sponte concedam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:6)
uiuit, inquam, tibique tantum uitae huius exosa spiritum seruat, quoque uno felicitatem minui tuam uel ipsa concesserim, tui desiderio lacrimis ac dolore tabescit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:11)
Sed propter quod cetera optantur beatitudinem esse concessimus;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:21)
— Sed omne quod bonum est boni participatione bonum esse concedis, an minime?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:12)
— Ita est. — Oportet igitur idem esse unum atque bonum simili ratione concedas;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:13)
si priora, inquit, concessa respicias, ne illud quidem longius aberit quin recorderis quod te dudum nescire confessus es. — Quid?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:5)
— Quodsi conetur, ait, num tandem proficiet quicquam aduersus eum quem iure beatitudinis potentissimum esse concessimus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:24)
Ex his enim quae concesserim bonos quidem potentes, malos uero esse necesse est imbecilles.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:14)
Nam uti cadauer hominem mortuum dixeris, simpliciter uero hominem appellare non possis, ita uitiosos malos quidem esse concesserim, sed esse absolute nequeam confiteri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:5)
mira quidem, inquam, et concessu difficilis inlatio, sed his eam quae prius concessa sunt nimium conuenire cognosco.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:17)
alioquin concessis praecedentibus nihil prorsus est quod de inlatione causetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 2:2)
bonos, inquit, esse felices, malos uero miseros nonne concessimus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:3)
Qui cum saepe bonis iucunda, malis aspera contraque bonis dura tribuat, malis optata concedat, nisi causa deprehenditur, quid est quod a fortuitis casibus differre uideatur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION