도구

도구

라틴어 문장 검색

quorum alter ne condoluisse quidem umquam videtur, qui animum se habere non sentiat, alter ita delectatur suis cantibus, ut eos etiam ad haec transferre conetur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 40:4)
Itaque commemorat, ut cygni, qui non sine causa Apollini dicati sint, sed quod ab eo divinationem habere videantur, qua providentes quid in morte boni sit cum cantu et voluptate moriantur, sic omnibus bonis et doctis esse faciendum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 72:1)
nec equidem habeo, quod intellegam bonum illud, detrahens eas voluptates quae sapore percipiuntur, detrahens eas quae rebus percipiuntur veneriis, detrahens eas quae auditu e cantibus, detrahens eas etiam quae ex formis percipiuntur oculis suavis motiones, sive quae aliae voluptates in toto homine gignuntur quolibet sensu.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 41:4)
saporem inquit et corporum complexum et ludos atque cantus et formas eas quibus oculi iucunde moveantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 46:17)
nam cum carminibus soliti illi esse dicantur [et] praecepta quaedam occultius tradere et mentes suas a cogitationum intentione cantu fidibusque ad tranquillitatem traducere, gravissumus auctor in Originibus dixit Cato morem apud maiores hunc epularum fuisse, ut deinceps, qui accubarent, canerent ad tibiam clarorum virorum laudes atque virtutes;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 3:5)
ex quo perspicuum est et cantus tum fuisse discriptos vocum sonis et carmina.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 3:6)
quid denique homines doctissimi et summi poë- tae de se ipsis et carminibus edunt et cantibus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 71:2)
an tibicines ique, qui fidibus utuntur, suo, non multitudinis arbitrio cantus numerosque moderantur, vir sapiens multo arte maiore praeditus non quid verissimum sit, sed quid velit vulgus, exquiret?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 104:4)
et si cantus eos forte delectant, primum cogitare debent, ante quam hi sint inventi, multos beate vixisse sapientes, deinde multo maiorem percipi posse legendis his quam audiendis voluptatem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 116:7)
Paratissimus puer non minus me acido cantico excepit, et quisquis aliquid rogatus erat ut daret . . . pantomimi chorum, non patris familiae triclinium crederes.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 31:6)
. . . Atque ipse etiam taeterrima voice de Laserpiciario mimo canticum extorsit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 35:7)
Deinde ut lassatus consedit, invitatus balnei sono diduxit usque ad cameramos ebrium et coepit Menecratis cantica lacerare, sicut illi dicebant, qui linguam eius intellegebant.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 73:4)
| Exsonat ergo cantibus totum navigium, et quia repentina tranquillitas intermiserat cursum, alius exultantes quaerebat fuscina pisces, alius hamis blandientibus convellebat praedam repugnantem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 109:8)
Non haec autumno tellus viret aut alit herbas caespite laetus ager, non verno persona cantu mollia discordi strepitu virgulta locuntur, sed chaos et nigro squalentia pumice saxa gaudent ferali circum tumulata cupressu.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 120:6)
testis silvestris aedon atque urbana Procne, quae circum gramina fusae ac molles violas cantu sua furta colebant . . . Premebat illa resoluta marmoreis cervicibus aureum torum myrtoque florenti quietum . . . verberabat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 131:12)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION