도구

도구

라틴어 문장 검색

quo non facile diluvii corporalis cedat injuriae, atque arido incuriae situ evirata moriatur.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 15장 5:15)
Et bene addidit in arca remansisse, quasi vix credibile amputatis corporalibus passionibus videretur eum adhuc versari in corpore:
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 15장 7:7)
Subtilior autem interpretatio exprimit, eo quod diluvium animae vitio mentis et luxuriae corporalis influxerat, ut malitia passioni, passio malitiae misceretur:
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 17장 2:9)
Domitis igitur non solum terrenis omnibus passionibus, sed etiam sensibus corporalibus, bestias quoque sibi quodam terrore subjicit et timore, in quibus species videtur inesse malitiae atque feritatis.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 24장 3:4)
Utantur igitur qui utuntur carne, tamquam oleribus, non ad distentionem, nec ad arvinam corporis, quam epulae carnis facere consueverunt.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 25장 3:3)
Quisquis igitur diligens virtutum est, cibos ablegat et rejicit corporales, nisi quantum scit satis esse naturae.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 25장 6:9)
Sensus autem hoc altior habet, quod jam providentia futura sit Domini, ne tantum sit diluvium corporalium passionum, ut anima omnis intereat.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 27장 3:1)
Terra autem caro nostra est quam improbus operatur, bonus autem excolit.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 29장 3:1)
Corporalia igitur nudum corpus tegunt, ut parietes et tecta:
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 29장 7:1)
Dum gestorum seriem ubique rumores diffunditant varii, in exercitu absumptis commeatibus paucis, quos advectos praediximus, in corpora sua necessitas erat humana vertenda, ni iumentorum caro caesorum aliquatenus perdurasset, unde effectum est ut et armorum pleraque proicerentur et sarcinarum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 8장 15:1)
Namque statuerat, ne taberna vinaria ante horam quartam aperiretur, neve aquam vulgarium calefaceret quisquam, vel usque ad praestitutum diei spatium lixae coctam proponerent carnem, vel honestus quidam mandens videretur in publico.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 4장 4:1)
Qui manducat carnem meam et bibit sanguinem meum, in me manet, et ego in eum;
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1511)
Sed et canum carnibus aliqui vesci dicuntur.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 87:5)
ore gerit carnem, caro porrigit umbram.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane carnem ferente 6:2)
os aperit, sic caro spesque perit.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane carnem ferente 6:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION