라틴어 문장 검색

Marcus etiam Cato ille Censorius argute iocari solitus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 15:1)
Apud L. Mallium, qui optimus pictor Romae habebatur, Servilius Geminus forte coenabat:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 10:2)
Postea L. Varius tragoediarum scriptor interrogabat eum, quid ageret Aiax suus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 2:2)
Venit forte in domum in qua Cato habitaverat.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 18:2)
Meminit huius arae et Varro Cato de liberis educandis in haec verba:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 5:1)
duobus tricliniis pontifices cubuerunt, Q. Catulus, M. Aemilius Lepidus, D. Silanus, C. Caesar, rex sacrorum, P. Scaevola Sextus, Q. Cornelius, P. Volumnius, P. Albinovanus, et L. Iulius Caesar augur qui eum inauguravit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 11:3)
Sic nimirum M. Cato senatorem non ignobilem Caecilium spatiatorem et Fescenninum vocat, eumque staticulos dare his verbis ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 9:1)
Haec Cato, cui, ut videtis, etiam cantare non serii hominis videtur:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 10:1)
Is est Roscius qui etiam L. Syllae carissimus fuit et anulo aureo ab eodem dictatore donatus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 13:1)
Prima autem omnium de coenis lex ad populum Orchia pervenit, quam tulit C. Orchius tribunus plebi de senatus sententia tertio anno quam Cato censor fuerat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 2:1)
Et haec est lex Orchia de qua Cato mox ora­tionibus suis vociferabatur, quod plures quam praescripto eius cavebatur ad coenam vocarentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 3:1)
Cato enim sumptuarias leges cibarias appellat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 13:2)
Sensus hic in Catone Ciceronis est his verbis:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 33:4)
Hoc verbum de pino tempestiva a Catone sumpsit, qui ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 16:2)
Vexatam Italiam dixit Cato ab Hannibale, quando nullum calamitatis aut saevitiae aut inmanitatis genus reperiri queat quod in eo tempore Italia non perpessa sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 10:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION