라틴어 문장 검색

eas quoque ipsas quae officio decesserint, si legati circa eas colonias mittantur qui castigent, non qui precentur, verecundiam imperii habituras esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 150:2)
Indibilis pro utroque locutus haudquaquam ut barbarus stolide incauteve, sed potius cum verecundia ac gravitate, propiorque excusanti transitionem ut necessariam quam glorianti eam velut primam occasionem raptam;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 275:1)
si modice se reciperent, clamitans, tamen vincente metu verecundiam, cum proximus quisque hostem caderet, terga extemplo data, atque in fugam sese omnes effuderunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 230:1)
ceterum, quem ad modum superbe et violenter me faterer facere, si, priusquam in Africam traiecissem, te tua voluntate cedentem Italia et inposito in naves exercitu ipsum venientem ad pacem petendam aspernarer, sic nunc, cum prope manu conserta restitantem ac tergiversantem in Africam adtraxerim, nulla sum tibi verecundia obstrictus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 419:1)
cum se frequenti concilio intulissent, primo murmur ac fremitus admirantium, silentium mox a verecundia simul pristinae dignitatis ac misericordia praesentis fortunae ortum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 196:1)
matronae nulla nec auctoritate nec verecundia nec imperio virorum contineri limine poterant, omnes vias urbis aditusque in forum obsidebant viros descendentes ad forum orantes ut florente re publica, crescente in dies privata omnium fortuna, matronis quoque pristinum ornatum reddi paterentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 6:1)
quod nisi me verecundia singularum magis maiestatis et pudoris quam universarum tenuisset, ne compellatae a consule viderentur, dixissem:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 17:2)
adventum eius et maiestatem ad verecundiam faciendam Romanis vim maiorem habituram quam arma;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 530:1)
elephantis agi ante signa terroris causa iussis quadrato agmine ad urbem incessit, ut incerti fluctuarentur animi magnae partis Larisaeorum inter metum praesentem hostium et verecundiam absentium sociorum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 119:1)
ita enim et illis violandi supplices verecundiam se imposituros, et ipsos nihilo minus suae potestatis fore, si quid melius fortuna ostendisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 324:2)
haec approbantibus cunctis iubentibusque dicere ipsum, omissa in id verecundia, quid sibi ab senatu populoque Romano tribui aequum censeret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 597:1)
utcumque tamen res sese habet, magis verecundia nostra adversus regem nobis obstat quam ipsa disceptatio aut nobis impedita est aut vobis perplexam deliberationem praebitura videtur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 637:2)
illius excetrae delenimentis et venenis imbutum nec parentis nec vitrici nec deorum verecundiam habere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 111:2)
cognitumque primum a verecundia memoriaque meritorum haud secus quam ducem suum attollunt reficiuntque et ex valle devia in viam portant, vix sibimet ipsi prae necopinato gaudio credentes;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 579:2)
magistratus et principes veriti ne quem motum misericordia praesentis tanti viri faceret, cum alios verecundia pristinae maiestatis collatae praesenti fortunae, alios recordatio ingentium meritorum motura esset, procul in conspectu eum statuerunt, deinde raptim ex oculis hominum abstraxerunt, dicente praetore Dinocrate esse quae pertinentia ad summam belli percunctari eum magistratus vellent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 585:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION