라틴어 문장 검색

ille primum dicitur vindicta liberatus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 50:2)
quidam vindictae quoque nomen tractum ab illo putant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 51:1)
sed fervidi animi vir, ut in publico periculo ante, sic tum in suo, non tribunos modo sed plebem oratione feroci refutando, exprobrandoque T. Meneni damnationem mortemque, cuius patris munere restituta quondam plebs eos ipsos quibus tum saeviret magistratus, eas leges haberet, periculum audacia discussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 583:2)
consules, nihil Meneni damnatione, nihil periculo deterriti Servili, summa vi resistunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 594:3)
Marci, Meneni damnationem et mortem sibi proponat ante oculos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 598:1)
ex cuius nomine vindicta appellata.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri II Periocha6)
iam aderat iudicio dies apparebatque volgo homines in damnatione Caesonis libertatem agi credere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 138:1)
cum ad iudicium ire non auderet, omnes eae res in unum congruentes haud magis dubiam damnationem Volsci quam Caesonis Volscio teste fuerat faciebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 261:1)
ante omnia adiuvit memoria damnationis Sergi ac Vergini.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 159:1)
idque omen pertinuisse postea eventu rem coniectantibus visum ad damnationem ipsius Camilli, captae deinde urbis Romanae, quod post paucos accidit annos, cladem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 250:2)
tum experta nobilitas parum fuisse virium in competitoribus eius L. Aemilium Paulum, qui cum M. Livio consul fuerat, ex damnatione collegae, ex qua prope ambustus evaserat, infestum plebei, diu ac multum recusantem ad petitionem compellit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 426:1)
se vero negare illi missuros testarique, si verbis nihil agerent, vindictam aliquam libertatis suae quaesituros.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 479:1)
cum Flaccus negaret profecto satis compotem mentis esse, modo prohiberi etiam se, si id vellet, senatus consulto diceret, tum Vibellius quando quidem inquit capta patria, propinquis amicisque amissis, cum ipse manu mea coniugem liberosque interfecerim, ne quid indigni paterentur, mihi ne mortis quidem copia eadem est quae his civibus meis, petatur a virtute invisae huius vitae vindicta.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 217:1)
octavo ferme post damnationem anno M. Claudius Marcellus et M. Valerius Laevinus consules redduxerant eum in urbem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 507:1)
coriolanum quondam damnatio iniusta, miserum et indignum exilium ut iret ad oppugnandam patriam impulit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 434:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION