도구

도구

라틴어 문장 검색

Ergo nec quod debet, creditori suo reponere quisquam scit alius nec, cum emit aliquam rem, pretium venditori persolvere ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 81 11:3)
Numquid dubitas, quin iustitia et habentis bonum sit et autem sit eius, cui debitum solvit ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 102 19:5)
Persolvi id quod exegeras, quamquam in ordine rerum erat, quas moralis philosophiae voluminibus complectimur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 109 17:1)
Omnia vitia contra naturam pugnant, omnia debitum ordinem deserunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 5:2)
hoc nondum est in herba lactente nec cum folliculo se exerit spica mollis, sed cum frumentum aestas et debita maturitas coxit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 124 11:4)
At ista poenas capite persolvet suo captiva coniunx, regii paelex tori.
(세네카, 아가멤논 18:11)
interim hoc uobis in quo iam obligatus sum persoluam.
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum liber I., chapter pr 19:9)
debeo itaque, quod extra beneficium est, ipsum quidem bene accipiendo persolvi.
(세네카, 행복론, Liber II 149:5)
at ego scio alii me istud dare, alii olim debitum solvere.
(세네카, 행복론, Liber IV 155:3)
parum est illi capere patriam, nisi verterit, nisi Allobrogum in illam cohortes immiserit et trans Alpes accitus hostis vetera et ingenita odia satiaverit ac diu debitas inferias Gallicis bustis duces Romanos persolverit.
(세네카, 행복론, Liber V 92:4)
non abstulit beneficium, sed opponendo illi parem iniuriam solvit me debito, et, si plus laesit, quam ante profuerat, non tantum gratia extinguitur, sed ulciscendi querendique libertas fit, ubi in comparatione beneficii praeponderavit iniuria ;
(세네카, 행복론, Liber VI 13:5)
cuius vide quae condicio sit, ut me debito obstringat.
(세네카, 행복론, Liber VI 49:2)
Huic tamen tantae rei praemium vectura persolvit !
(세네카, 행복론, Liber VI 71:2)
tu nescis debitum etiam locupletibus solvi ?
(세네카, 행복론, Liber VI 142:5)
Illa finitio contradictiones inveniet, quamvis maxime ad verum accedat, si dixerimus clementiam esse moderationem aliquid ex merita ac debita poena remittentem :
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 12:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION