라틴어 문장 검색

Ecce iterum Crispinus, et est mihi saepe vocandus ad partes, monstrum nulla virtute redemptum a vitiis, aegrae solaque libidine fortes deliciae;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV1)
"tota vix hoc ego nocte redemi te plorante foris;"
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX35)
Sed iam debitum par Fortuna flagitante sedem bello Pompeius Epiron elegerat;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 35:1)
Visne, inquam, restituere id nobis quod debitum tam benigne ac tam libenter fateris, nostrumque hoc otium, quo perfrui raro admodum licet, eo ducere ut his quibus tunc tu interfueris nunc nos interesse videamur?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 11:1)
cumque minoris captivi redimi possent, maluit se res publica servis in tanta tempestate committere:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 31:2)
Idem miratus in pica hanc quoque redemit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 30:2)
Si fratrem Pollux alterna morte redemit. . . . .
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 2:3)
Si fratrem Pollux alterna morte redemit, Itque reditque viam toties.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 4:1)
Reliqua pars debiti mei de eo est, cur cerebrum, cum sensum non habeat, sensus gubernet.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 15:2)
nec plegii ipsius debitoris distringantur quamdiu ipse capitalis debitor sufficit ad solucionem debiti;
(Magna Carta 11:2)
et, si voluerint, habeant terras et redditus debitoris, donec sit eis satisfactum de debito quod ante pro eo solverint, nisi capitalis debitor monstraverit se esse quietum inde versus eosdem plegios.
(Magna Carta 11:4)
et si debitum illud inciderit in manus nostras, nos non capiemus nisi catallum contentum in carta.
(Magna Carta 12:2)
et si liberi ipsius defuncti qui fuerint infra etatem remanserint, provideantur eis necessaria secundum tenementum quod fuerit defuncti, et de residuo solvatur debitum, salvo servicio dominorum;
(Magna Carta 13:2)
simili modo fiat de debitis que debentur aliis quam Judeis.
(Magna Carta 13:3)
12. Nullum scutagium vel auxilium ponatur in regno nostro, nisi per commune consilium regni nostri, nisi ad corpus nostrum redimendum, et primogenitum filium nostrum militem faciendum, et ad filiam nostram primogenitam semel maritandam, et ad hec non fiat nisi racionabile auxilium;
(Magna Carta 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION