라틴어 문장 검색

tum lateri atque umeris Tegeaeum subligat ensem, demissa ab laeva pantherae terga retorquens.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 19:3)
Lumina rara micant;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 8:9)
Ubi hic Iuno demissave nubibus Iris?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 3:8)
Ipse inter medios, Veneris iustissima cura, Dardanius caput ecce puer detectus honestum, qualis gemma micat, fulvum quae dividit aurum, aut collo decus aut capiti;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 5:7)
te decisa suum, Laride, dextera quaerit semianimesque micant digiti ferrumque retractant.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 18:9)
totoque ardentis ab ore scintillae absistunt, oculis micat acribus ignis:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 4:12)
Adiuvat incessu tacito progressus et aram suppliciter venerans demisso lumine Turnus tabentesque genae et iuvenali in corpore pallor.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 11:3)
Sed quis Olympo demissam tantos voluit te ferre labores?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 25:13)
Stabunt et Parii lapides, spirantia signa, Assaraci proles demissaeque ab Iove gentis nomina, Trosque parens et Troiae Cynthius auctor.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 1:16)
Tum, si qua sonum procul arma dedere stare loco nescit, micat auribus et tremit artus collectumque premens volvit sub naribus ignem.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 3:7)
Ne mihi tum mollis sub divo carpere somnos neu dorso nemoris libeat iacuisse per herbas, cum positis novus exuviis nitidusque iuventa volvitur, aut catulos tectis aut ova relinquens arduus ad solem et linguis micat ore trisulcis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 18:7)
demissae aures, incertus ibidem sudor et ille quidem morituris frigidus, aret pellis et ad tactum tractanti dura resistit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 20:8)
micat inter omnis Iulium sidus velut inter ignis luna minores.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 1215)
occidit et Pelopis genitor, conviva deorum, Tithonusque remotus in auras et Iovis arcanis Minos admissus habentque Tartara Panthoiden iterum Orco demissum, quamvis clipeo Troiana refixo tempora testatus nihil ultra nervos atque cutem morti concesserat atrae, iudice te non sordidus auctor naturae verique.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 282)
- cras foliis nemus multis et alga litus inutili demissa tempestas ab Euro sternet, aquae nisi fallit augur annosa cornix.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 172)

SEARCH

MENU NAVIGATION