라틴어 문장 검색

"hi quaerunt artus, illi anxia vulnera curant, redde agedum miseris fratres natosque patresque, redde arvis domibusque viros!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권131)
Iamdudum terris coetuque offensa deorum aversa caeli Pietas in parte sedebat, non habitu, quo nota prius, non ore sereno, sed vittis exuta comam, fraternaque bella, ceu soror infelix pugnantum aut anxia mater, deflebat, saevumque Iovem Parcasque nocentes vociferans, seseque polis et luce relicta descensuram Erebo et Stygios iam malle penates,
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권240)
his anxia mentem aegrescit furiis et.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권83)
huc volgo monstrante locum manus anxia Lernae deveniunt, cedunt miserorum turba priorum, vix ibi, sedatis requierunt pectora curis:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권256)
Dehinc ad signum anxii pendent, unius dementiae una vox est.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 16장 2:2)
En ego cum tenebris tota vagor anxius urbe, Nec sinit occurrat quisquam, qui corpora ferro Volneret aut rapta praemia veste petat.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 213)
Ipse ego solator, cum iam mandata dedissem, Quaerebam tardas anxius usque moras.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 310)
satis anxia uiuas, mouerit e uotis pars quotacumque deos.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 635)
anguis ex columna lignea elapsus cum terrorem fugamque in regia fecisset, ipsius regis non tam subito pavore perculit pectus, quam anxiis implevit curis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 570:2)
deploratur in perpetuum libertas, nec vindex quisquam exsistit aut futurus videtur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 400:1)
scelus Appi, puellae infelicem formam, necessitatem patris deplorant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 517:2)
iam eo fama pugnae adversae castrorumque desertorum perlata erat, et ante omnia deplorati erant equites non privato magis quam publico luctu, fabiusque consul terrore urbi quoque iniecto stationem ante portas agebat, cum equites procul visi non sine terrore ab dubiis quinam essent, mox cogniti tantam ex metu laetitiam fecere ut clamor urbem pervaderet gratulantium salvos victoresque redisse equites,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 425:1)
inde pars per agros dilapsi, pars urbes petunt finitimas, sine ullo duce aut consensu suam quisque spem, sua consilia communibus deploratis sequentes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 443:1)
inter duo simul bella externa defectione etiam sociorum senatus anxius, cum cerneret metu tenendos quos fides non tenuisset, extendere omnes imperii vires consules dilectu habendo iussit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 256:1)
stupentes tribunos et suam iam vicem magis anxios quam eius cui auxilium ab se petebatur, liberavit onere consensus populi Romani, ad preces et obtestationem versus, ut sibi poenam magistri equitum dictator remitteret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 495:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION