라틴어 문장 검색

sic inconpositos humano in pectore sensus disiunctasque animi turbato foedere partes nec liquida invisit sapientia nec Deus intrat.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2218)
sed tantum distant Romana et barbara, quantum quadrupes abiuneta est bipedi vel muta loquenti;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2288)
hoc iter haudquaquam magno discrimine distat hisce viis quas vos teritis, qui numina multa et portenta deum summum numerosa putatis, simplicis ergo viae dux est Deus, ille per unam ire iubet mortale genus, quam dirigit ipse sublimem dextro celsa ad fastigia clivo, prima viae facies inculta, subhorrida, tristis, difficilis, sed fine sui pulcherrima et amplis praedita divitiis et abundans luce perenni, et quae praeteritos possit pensare labores, multiplici dux daemon adest, qui parte sinistra centifidum confundit iter;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2311)
Fratrum sacra Deus nutu distante duorum aestimat accipiens viva et terrena refutans.
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), De Abel et Cain1)
aut unus Deus est, rerum cui summa potestas, aut quae iam duo sunt minuuntur dispare summa, porro nihil summum nisi plenis viribus unum, distantes quoniam, proprium dum quisque revulso vindicat imperio, nec summa nec omnia possunt, ius varium non est plenum, quia non habet alter quidquid dispar habet;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 110)
numquid adoptivum genitor sibi sumpsit, ut alter externi generis numerum praestare duorum debeat et geminum distans inducere numen?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 118)
illic purpureo latus exporrecta cubili floribus aeternis spirantes libat odores ambrosiumque bibit roseo de stramine rorem, ditibus et longo fumantibus intervallo fluminaque et totos caeli sitientibus imbres inplorata negat digitum insertare palato, flammarumque apices timenti extinguere tactu, nec mirere locis longe distantibus inter damnatas iustasque animas concurrere visus conspicuos meritasque vices per magna notari intervalla, polus medio quae dividit orbe.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1223)
longum atque perenne est quidquid id est, unus volvit sua saecula cursus, expertus dubitas animas percurrere visu abdita corporeis oculis, cum saepe quietis rore soporatis cernat mens viva remotos distantesque locos, aciem per rura, per astra, per maria intendens?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1230)
"Christum secuta Patris intrat gloriam, disiuncta Christo mancipatur Tartaro."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1183)
"nec distat, ignis et fidiculae saeviant, an corpus aegrum languor asper torqueat, cum saepe morbos maior armet saevitas."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1188)
"utque homini atque Deo medius intervenit Iesus, qui sociat mortale Patri, ne carnea distent Spiritui aeterno sitque ut Deus unus utrumque, sic, quidquid gerimus mentisque et corporis actu, spiritus unimodis texat conpagibus unus."
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1217)
aurea planitiem spatiis percurrit harundo dimensis, quadrent ut quattuor undique frontes, ne commissuris distantibus angulus inpar argutam mutilet per dissona semetra normam.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1239)
quin etiam totidem gemmarum insignia textis parietibus distincta micant, animasque colorum viventes liquido lux evomit alta profundo, ingens chrysolitus, nativo interlitus auro, hinc sibi sapphirum sociaverat, inde beryllum, distantesque nitor medius variabat honores, hic chalcedon hebes perfunditur ex hyacinthi lumine vicino;
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1245)
nam viscera limo effigiata premunt animam, contra ille sereno editus adflatu nigrantis carcere cordis aestuat, et sordes arta inter vincla recusat, spiritibus pugnant variis lux atque tenebrae, distantesque animat duplex substantia vires, donec praesidio Christus Deus adsit et omnes virtutum gemmas conponat sede piata, atque, ubi peccatum regnaverat, aurea templi atria constituens texat spectamine morum ornamenta animae, quibus oblectata decoro aeternum solio dives Sapientia regnet.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1259)
Atqui ea res multo maxime Disiunxit illium ab illa, postquam et ipse se, Et illam, et hanc quae donli erat, cognovit satis, Ad exemplum amrbarum mores earum existimans.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 1, scene 2119)

SEARCH

MENU NAVIGATION