라틴어 문장 검색

viri digni fama perpetua,
(ARCHIPOETA, I165)
sic et ego dignus morte
(ARCHIPOETA, II35)
digni sunt prae ceteris laude singulari.
(ARCHIPOETA, IV82)
Caesaris adiutor, speciali dignus honore.
(ARCHIPOETA, VI26)
claris dignum laudibus
(ARCHIPOETA, VII50)
et in dei populo digne consecutum
(ARCHIPOETA, IX11)
ut de Christo domini digna laude canam,
(ARCHIPOETA, IX30)
contumax et fulmine digna Cyclopeo
(ARCHIPOETA, IX39)
digna foret laudibus et topographia,
(ARCHIPOETA, IX71)
Adveniente igitur Aethelwulfo rege a Roma, tota illa gens, ut dignum erat, in adventu senioris ita gavisa est, ut, si ille permitteret, pertinacem filium suum Aethelbaldum cum omnibus suis consiliariis a totius regni sorte expellere vellent.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 13 16:1)
visoque rege, sicut dignum erat, quasi redivivum post tantas tribulationes recipientes, immenso repleti sunt gaudio, et ibi castra metati sunt una nocte.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 55 58:4)
Ceteri quoque quatuor reges fidelitatem et oboedientiam Earnulfo, sicut dignum erat, promiserunt:
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 85 88:4)
Nam assidue suos episcopos et comites ac nobilissimos, sibique dilectissimos suos ministros, necnon et praepositos, quibus post Dominum et regem omnis totius regni potestas, sicut dignum, subdita videtur, leniter docendo, adulando, hortando, imperando, ad ultimum inoboedientes, post longam patientiam, acrius castigando, vulgarem stultitiam et pertinaciam omni modo abominando, ad suam voluntatem et ad communem totius regni utilitatem sapientissime usurpabat et annectebat.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 91 96:13)
bona scilicet ut laudentur, sequantur, aequiparentur, sectatores quoque eorum omni honore venerabili digni habeantur;
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 95 100:2)
Inter quos Lucitas etiam haud minore cultu suspicitur atque alii interminato numero, diis hominibusque odiosa nomina, qui conscientia nefandorum facinorum specie gloriosae mortis scelera sua sceleribus cumulantes dignum moribus factisque suis exitum maculati reppererunt.
(아우구스티누스, 편지들, 5. (A. D. 390 Epist. XVI) 2:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION