라틴어 문장 검색

[sic unum quicquid paulatim protrahit aetas in medium ratioque in luminis eruit oras.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 47:4)
Plane, quatenus alienum non est committi grammaticum cum sua analogia, temptabo suspicionibus eruere, quid sit quod eos a solita enuntiatione detorserit, ut mallent Saturnaliorum quam Saturnalium dicere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 8:2)
sed qui diligentius eruunt veritatem Penates esse dixerunt per quos penitus spiramus, per quos habemus corpus, per quos rationem animi possidemus:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 8:1)
Infandum, regina, iuves renovare dolorem, Troianas ut opes et lamentabile regnum Eruerint Danai.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, V. 2:1)
Ac velut annoso validam cum robore quercum Alpini Boreae nunc hinc nunc flatibus illinc Eruere inter se certant:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VI. 13:1)
Ac veluti summis antiquam in montibus ornum Cum ferro accisam crebrisque bipennibus instant Eruere agricolae certatim:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 9:2)
Ad illa venio quae de Graecarum litterarum penetralibus eruta nullis cognita sunt nisi qui Graecam doctrinam diligenter hauserunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 1:3)
sed de Graecorum penitissimis litteris hanc historiam eruit Maro.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 16:2)
Nonne, si quis aut inter Phaeacas aut apud Poenos sermones de sapientia erutos convivalibus fabulis miscuisset, et gratiam illis coetibus aptam perderet et in se risum plane iustum moveret?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 14:3)
tunc conditus imo Eruitur templo, multis intactus ab annis, Romani census populi, quem Punica bella, Quem dederat Perses, quem victi praeda Philippi:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 2:54)
Non chalybem gentes penitus fugiente metallo Eruerent, nulli vallarent oppida muri, Non sonipes in bella ferox, non iret in aequor Turrigeras classis pelago sparsura carinas, Si bene libertas umquam pro pace daretur.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:66)
Huic ego non oculos eruo, Galle, duos?
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, XCII2)
Spartanus tibi cedet olor Paphiaeque columbae, Cedet Erythraeis eruta gemma vadis:
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, XXVIII7)
Sit tibi terra levis mollique tegaris harena, Ne tua non possint eruere ossa canes.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, XXIX7)
ideo Homerus de eo και` βορέησ αἰθρηγενέτησ, μέγα κῦμα κυλίνδων. rvunt autem modo eruunt.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 854)

SEARCH

MENU NAVIGATION